Tot uw dienst...
Wat doe je dan…
We rijden dus terug vanaf Bazar Tiel en vinden dan de dijkjes leuker dan de snelwegen… het is stikdonker aan het worden en we draaien vanaf Wijk richting Doorn…
Net voorbij een nog wel verlicht kruispunt draait er voor ons een auto bijna de met witte bochtbanden versterkte hoge talud op, maar slingert weer op tijd terug en rijd aarzelend door de duisternis in…
Oeps… we rijden er achteraan met gepaste afstand en ik vind dit niet fijn… dronken, een toeval, infarct, gestoorde… je weet het niet… FF verderop slingert de auto de busbaan op en stopt midden op die baan… ik stop er op behoorlijk (veilige) afstand achter… en zet knipperlichten aan… De auto voor ons zet alles uit…
Ik kijk Ingeborg aan en die pakt meteen al haar phone… ik zeg ik gaat kijken en stap uit… en loop de meters met langsrazend verkeer richting de donkere auto, ik probeer te zien hoeveel mensen er in zitten, maar zie het niet… Onderweg schat ik in, of i moet de politie bellen omdat ik een dronken mens achter het stuur vandaan moet trekken of een ambulance als het medisch foute boel is…
Ik ben bijna bij de auto en de deur klikt voorzichtig open… ik denk… het leeft nog i.i.g. en loop door en doe de deur verder voorzichtig open…
Kijkt mij daar een schattig lief oud mensje aan, die met een wanhopige ietwat hoge stem zegt, “Ik ben helemaal de weg kwijt” #Flits… niet dronken, geen gek, niet ziek, maar gewoon aandoenlijk in de war, maar weet het zelf… dus okay…
Opgelucht vraag ik waar ze naar toe moet en zeg dat ze haar alarmlichten aan moet zetten, “Ik moet naar Doorn, maar ik heb de afslag gemist en dan snap ik het niet meer, ik wil keren” Met die oude lieve ogen… Ik zeg vrij gebiedend dat ze hier niet moet gaan keren, het verkeer is onregelmatig en rijd behoorlijk hard. U moet… doorrijden, dan komt u bij een rotonde en kunt u met een bochtje weer terug rijden naar het kruispunt wat u kent… “Maar mag ik hier dan niet keren?” ik zeg, dat is echt niet verstandig, rijd u nu maar door… dan komt het goed, ik blijf achter u rijden… Met veel bedankjes start ze, nadat ik zei dat ze haar gordel weer om moest doen, haar auto…
Ik loop terug en i is opgelucht… #GeenGezeik
Ik start snel en rijd achter haar aan… komt er op dat moment een bus aan met mach 102, dik knipperend met al zijn lichten en op 3,3cm achter ons aanjagend om duidelijk te maken dat we moeten oprotten van zijn! baan… #Zucht
De context… als je niet weet… houd dan gewoon je gemak… #Maargoed
Wij hebben onze welpendaad wel weer gedaan vandaag…
Even verderop zagen we haar fijn weer richting Doorn rijden… <3