Stramme ledematen

Van de vakantie een stukje geschreven over de robotisering van de wereld, ik zie dat de robots steeds meer mens worden en dat de mens steeds meer een robot wordt en moet zijn…
Of het nu de fabriek, kantoor, magazijn of op de weg is of een andere bubbel is waarin je leest en leeft, je moet en zal voldoen aan het standaard en best te (mis)(ge)bruiken plaatje… anders wordt je buitengesloten… Volg de geschreven aanwijzingen en denk vooral zelf niet na... #Dat

De kunst is om vrij te kunnen blijven bewegen ook tussen de voorgeschreven regels en je veroordelende clubje mensen, zeker als je wil innoveren of creatief vrij wil zijn…

Mensen doen het elkaar aan door om bij een clubje wijzen te horen anderen af te vallen vaak niet doorhebbend dat ze daar waar het om gaat uit het oog te verliezen… ik noem het structuur denken… lekker veilig en je vind altijd vrienden… Het afvallen van zaken is hierin de meest makkelijke manier om aan te geven waar men bij wil horen…

Heel langzaam vereenzamen in het tunneldenken… en dat een leven lang volhouden…

Maar de strekking… We worden volgers, volgers van angst niet te zijn wat de ander verwacht, angst dat anderen je de vrijheid ontnemen, vrijheid die je in feite al niet meer hebt… als je in het harnas van het bekrompen denken zit… omdat je angst hebt voor het onbekende, onbeminde en het vreemde… #SlavenVanDeEigenGedachte 

Maar allemaal oud nieuws… #DunktMij