Spelonken…

Zien jullie het ook…
Midden in de nacht net na het kantelen naar een nieuwe dag…

De elfjes vanuit de hele wereld komen met hun transparant zilver omlijnde vleugeltjes vanuit alle windstreken met staarten van goudlichtsterretjes naar deze kerf in de aarde aangezweefd…

Ze gaan op de zacht met mos omzwachtelde takken zitten van de boom die diep in moeder aarde geworteld is… Daar waar de aardmannetjes zijn wortels poetsen en onder water zetten…

De elfjes hebben het over de prinsen van vroeger, toen ze nog gevraagd werden voor het bal, toen ze nog opgehaald werden door een witte unicorn, toen ze niet zelf hoefde te zweven over de dansvloer maar dat hun prins dat liet gebeuren…
Zucht… die tijd die is niet meer… en ze dansten maar wat met elkaar, argeloos op het rimpelloze water… 
Waren er nog maar prinsen… helden die hun over de dansvloer van het leven leiden… zucht…

Boven aan de spelonk staan de ex prinsen… 
Sinds dat de elfjes hun eigen inkomen bij elkaar konden toveren en hun deur zelf open konden doen, hun jas zelf omsloegen en het door hun vroeger bejaagde vlees in de supermarkt konden kopen hebben ze niet veel meer waarde dan een knuffelbeer op hun bank zijn. Zo nu en dan doneren ze wat levenselixer… En hoppa ze kunnen met hun maten weer naar de kroeg… als er wat chromosomen van hun beginnen rond te rennen in de huiskamer…

De Jonge prinsen starten hun dikke V8 en laten het ronken, ze knokken wat met elkaar en hebben het over een nieuwe I-Mac en hun Nike schoenen en petjheu… Ze gingen rijk worden! Dat wel! Want dan hadden ze alles wat hun hartje begeerde… Een Rolex, strak pak ! Ennn… een helikopter… neeee… een speedboot! Dat wil ik! Schreeuwen ze naar elkaar…
Dan zullen de dames wel naar ons opkijken… 
En dan hebben we die ook! #toch