Roze,

Het zwart wordt bedekt door het groen met daarboven de energie van zuurstof.
Het zwart doorboord door het groen, alle voedingstoffen zorgvuldig uit het zwart opnemend.
Geknakt door grote vreugde zich opnieuw oprichtend om een nieuw ruimte van plezier te worden.
Daarboven was er roze, roze de kleur van een ondefinieerbaar droom die in wolken drijvend over de velden een onuitlegbare werkelijkheid creëerde.
Een massa die geuren, kleuren, geluiden en die zelfde energie van zuurstof absorbeerde om dit alles om te zetten in pure genot.

PinkPop,

Donderdag,
Eerst langs Pa & Ma in Utrecht, om de valkjes een logeeradres te bieden.
Toen, op pad naar vreugde en de liefde voor muziek, PinkPop. Krampachtig ingehouden zat Esther achterin, een verkeerd gevallen maaltijd bij chauffeurscafé de Goudreinet bij Weert maakt een toilet bezoek meer dan noodzakelijk. Totaal onaanspreekbaar zat ze op de achterbank te wachten op verlossing. Caravan geïnstalleerd en de tent voor Esther opgezet voor een startnachtje op camping de Watertoren in Landgraaf, het moest natuurlijk weer in het donker gebeuren, ik melde een hulpbiedende buurman dat ik iets wilde smokkelen met de ruimte omdat er nog meer mensen zouden komen met tentjes, dit bleek later in het gesprek de camping eigenaar te zijn…………dus!  Ik heb er twee dagen over gedaan om weer een vriendelijke lach op zijn gezicht te toveren als we voorbij de poort reden. Het was gezellig druk, camping gasten waren al een PinkPop sfeertje aan het creëren. Esther was na de ontlasting een beetje aan het opknappen en besloot haar PinkPop maatje Danielle te bellen om ook maar hier te komen staan en niet op de Puddingvelden van de PinkPop campings, ze zou komen.
Lekker tevreden gaan slapen.

Vrijdag,
Ik ben met Esther boodschappen gaan doen in Landgraaf, toen we op de camping terugkwamen zaten Marcel & Anita en Patricia & Wiebe al aan de, van links naar rechts lezend, bier, thee, koffie en koffie. Daan was onderweg, maar wij besloten toch al op de fiets naar de festival terreinen te gaan. Slopend ritje, na een zeer scherp afdalend bospad (bleek voor Esther op de vouwfiets levensbedreigend) bleef het tot aan het fouilleren bij the gates, stijgen. Met een temperatuur van ca. 20′ C een redelijk aanslag op mijn buikje. Bij de ingang zaten Anita, Patricia en Wiebe net te wachten, we konden dus tegelijk de mensen massa in. Esther had plots een actie van, polsbandjes, POLSBANDJES eerst polsbandjes anders kom je er niet in, onzin vonden wij, we hoeven niet op de festival campings, gewoon doorlopen.
20 minuten later stonden we achter de eerste gates tegengehouden door een medewerker waarom wij geen polsbandjes hadden, en waarom die geiten bij de poorten dit niet hadden gezien, de stroken waren er al afgescheurd dus polsbandjes waren al bijna een onmogelijkheid geworden. 15 minuten later hadden we met de overigens fantastische hulp van de PinkPop medewerkers alsnog onze polsbandjes om. Esther sorry…stilte…………
We liepen door en draaide het grote veld op die je vanaf boven kan zien, Patricia die de mensen massa zag en de immense grote podia, maar tegelijkertijd de relaxte sfeer van de op de grasvelden chillende mensen, moest met handen tegen de wangen gedrukt alles even goed binnen laten komen, wauw wat geweldig riep ze!
KASABIAN was een heerlijke start geweldige gasten die een goed stukje muziek liet horen.
THE TEMPER TRAP  Leuk optreden om naar te kijken, zijn stem is niet altijd even lekker om naar te luisteren, hun hit Sweet Disposition is daarentegen geweldig.
MOTORHEAD de legende die je gezien en gehoord moet hebben, van een klassiek stukje drumsolo met de beroemde dubbele base heeft deze ouwe rocker heerlijk genoten. Lemmy, wat moet ik zeggen, Patricia bleef maar staren naar de enorme huidstulpingen op zijn gezicht, als zijn kop uitvergroot op de mega schermen van 20×20 meter werden getoond  leken er op dit formaat kinderhoofdjes aan te hangen.
ETEN, en opladen voor Rammstein, alles is hier te krijgen van een stukje zalm, een falafel, patatje tot en met een pannenkoek is er te krijgen. Veel van de wereldkeuken is er wel te vinden. Niet met een hoge culinaire waarde en alles in te goedkope wegwerpbakjes gedrukt, maar je smaakpapillen kan je grofweg wel laten genieten, wat in je opkomt kan je meestal wel binnen tien minuten naar binnen proppen.
RAMMSTEIN  hard, direct, show, geweldig, stilte………………………………respect!
Er werd gezegd dat als je vaker was geweest dat de show telkens hetzelfde was en dat er weinig nieuws in zat, wij hebben genoten en misschien moet je wat goed is niet zomaar willen veranderen.
Een geweldige afsluiter van de eerste festival dag! ……….dachten we! Anita, Wiebe en Patricia gingen/moesten naar huis zij hadden, tot hun spijt maar één dag geboekt speciaal voor Rammstein. Met een omweg naar de camping gefietst, dit was toch wel een erg pittig ritje na een dag op je benen staan. Van het festival bier hebben Marcel en ik niet dronken kunnen worden dus maar 3 trippeltjes ertegen aan gegooid, werd erg laat en gezellig 2:45 uur of zoiets.

GOEDEMORGEN, au, zaterdag  heerlijk geslapen “denk ik”, een ontbijtje in elkaar gedraaid en gegeten. De dames hadden het koud gehad maar redelijk geslapen. Marcel wilde graag op tijd zijn voor Mook (ik schrijf het niet fout, tot op dit moment dacht ik echt dat je het zo schreef), dus de boel werd wat opgejaagd, maar met drie tuttende dames, e…… ja? We konden met Daan meerijden die moest toch met de auto naar de festival terreinen omdat ze geen rekening had gehouden met het feit dat ze op een Familie camping terecht zou komen op 7 km van de ingang en dus geen fiets bij zich had. (erg rot)
Daan heeft onderweg een verkeersregelaar omver… gepraat door hem rustig en bedeesd mede te delen dat ze rustig en bedeesd was… en de vraag aan hem voorgelegd had of hij ons erdoor kon laten naar de parkeerplaatsen waar ze gisteren ook stond. Haar stem kreeg een ietwat monotone, doordringende en vriendelijk edoch wat naargeestige toonhoogte toen zij nogmaals om doorgang vroeg…de poorten opende zich…
We liepen naar de gates toen Moke jammer genoeg al begon te spelen,  de opening gemist maar toch een geweldig optreden gezien, wij stonden op onze vaste plek rechts van de P.A. (voor de liefhebbers Public Address) Het geluid van het 50 man sterke Metropole orkest was wat te veel “naar mijn mening” naar de achtergrond gedrukt. Maar het optreden was kippenvel, staat op mijn nummer één wat performance betreft, wat een genot om te horen deze band! Wat rond gelopen en geknaagd aan gefrituurde gerechten met op de achtergrond Ryan Shaw en toen naar volgens Marcel gedoopte Comon en Kapinsky (C-mon & Kypski), The  Kyteman & Fay Lovsky  waren erbij! Marcel en ik zijn ter plaatse Fan geworden, heerlijk hoe zij met verschillende muziekstijlen een geheel nieuwe opzwepende beleving weten te creëren. Alle zintuigen worden geprikkeld door mede de actieve media presentaties op het podium.
Kitty, Daisy & Lewis Drinkende Hoeren, naar zweet stinkende mannen in een louge bar ergens in de dampende swamps van Lousiana, een iets te goed bandje speelt ergens op een op bierkisten in elkaar getimmerd podiumpje wat jaren 40/50 muziek. Dat sfeertje creëerde deze familie in de Converse tent. De schoonheden van dochters in uitdagende burlesque kleding spelen alle benodigde instrumenten voor deze sfeer, pa & ma spelen mee op gitaar en bas, dit hebben ze moeten leren om hun dochters in de gaten te houden, zo lijkt het. En o ja broer lief maakt dit sfeertje af met zijn strakke iets te Maffia achtige pak en kapsel. Dit moeten we nog een keer overdoen maar dan zittend aan een tafeltje met te veel bier in een te drukke bar, super!
Mando Diao  Triest diep triest als je dit niet wil leren kennen, opzwepend, lekker en echte festival muziek, heerlijk om erbij te zijn geweest. Onverwacht goed en je dansbekken activerend, geweldig!
Caro Emerald (Esther en Daan staan in het publiek) op de achtergrond als we de rustig aan laan oplopen om wat te eten, Marcel neemt een visje en wij verorberen een Falafel en proberen de sta benen wat te strekken in het gras tegen een namens Amnesty nagebouwde kapsalon uit een door godvergeten land. Een kapster was bezig iets te creëren bij een jongen waarvan zij de uitkomst nog totaal niet voor ogen had. Maar goed, in de stijve benen naar de,
Editors  Ja dit was wel de tweede eye opener, wat een sfeer gooien zij in de muziek, zijn stoer lage niet geforceerde stem komt bij je binnen en de muziek klopt er helemaal bij, als je mij een schop tegen de enkels had gegeven had ik er waarschijnlijk ook nog wel tranen bij in mijn ogen gekregen. Yes this is Music!
Het begon licht te motteren, de poncho’s en sombrero’s uit de zakken gehaald en wat rond gelopen John Mayer op de achtergrond gehoord tijden het plassen op de mega toiletvelden van Boels en ff naar 2 Many DJS gelopen, hier was het feest in de tent, meer dan leuk om te zien en te horen wat een feest maken zij van allerlei soorten liedjes!
Green Day  Pijn, heftige pijn,…….. in mijn benen en voeten, maar dan droog ,………  de eerste slag, geluid, kreet en je staat weer te jumpen in de beat van de muziek. Wat was dit een beleving heerlijk hoe Billy Joe met zijn fans omgaat, geweldig hoe hij het veld opzweept, geweldig hoe hij met happy the peppy punkrock het tot een super feest weet te brengen. Moet thuis maar eens wat vaker gaan draaien!
Naar ons campinghuisje, meelopend met de massa langs km lange eettenten kledingstalletjes en doorzingende en feestende muziekmensen de auto in, Daan brengt ons lekker campingthuis, waarna we wederom te laat met te veel drank en veel te moei om 3:30 uur na het monteren van een dekzeil over Essy der tentje het bed toucheren.

Zondag, ik kijk om het hoekje van de caravan, Esther is al op, regen, jammer maar het moet een feestje worden dus met zijn allen onder de luifel samenscholend een croissantje weggekruimeld en naar de festival terreinen getrokken met twee auto’s ditmaal. Esther en Daan gingen na de laatste tonen meteen naar huis, Daan moest de dag erop examen controleuze spelen in een serieuze rol, op school.  Wij gingen met de LR dus een dagje geen festivalbier, maar goed hier was ik toch al twee dagen niet dronken van geworden. Wij hadden ons geprepareerd op regen en Daan en ik liepen als echte Zoolsisters op onze Mudjes rond (Rubberen modderschoenen met veters op een speciale manier geknoopt) We waren wat later dus konden vrij snel door de gates, ik was hierbij bijna mijn paraplu en zwitserselepelenvorkset kwijt, maar ik kon the gate keeper ervan overtuigen dat ik het echt niet ging gebruiken, hij keek naar mijn politie snor en liet me door. Het was droog de zon brak af en toe door en de temperatuur was prima. Eerst een patatje en een biertje gescoord en toen naar MAIN STAGE, Skunk Anansie!  zouden zo beginnen. Horend op een geluidsgever is dit al geweldige muziek maar wat we hier zagen, Eneco kan zo inpluggen, wat een ongelofelijke energiek optreden, het laadt je helemaal op, de zon was niet meer nodig. Staand op de schouders van het publiek maakt Skin er een supershow van wat een Rockbitch, Wraaurrrrrw  wat een tanden?
Even naar 3FM stage gelopen, en Slash  tekeer horen gaan “conclusie” ik heb het wel een beetje gehad met de klassiek hardrocksound, te hoge stemmen en te veel rechttoerechtaan. Wel mooi om een rocklegende te zien janken op zijn gitaar.
Regen, het kwam plots met bakken naar beneden, we konden schuilen bij een vruchtenstalletje onder de luifel, toen het wat opklaarde zijn we richting Mainstage gelopen. Triggerfinger,  wauw, dit is voor Marcel en mij een nieuwe ontdekking wat een heerlijke rock.  Een geweldige stem een super sound met gave ritmes. Het was inmiddels droog geworden dus de poncho’s konden af. Het podium was wellicht wat te groot voor ze maar ze konden toch het veld aardig opzwepen zeker toen Eric Corton ging mee rocken.
Het begon wat te motteren, we liepen naar het oude parade achtige deel boven bij de ingang en hebben daar wat gegeten en gedronken.  De wolken werden steeds dikker en er kwam wederom een hoosbui aan. Op de smartphone naar buienradar gekeken en deze gaf toch echt aan dat het zou gaan opklaren, toen we naar Marcel zijn legende de Pixies  liepen werd het weer wat droger. Het optreden was mager het leek net alsof ze weer aan het toeren waren geraakt om hun skivakantie bij elkaar te verdienen. Je kon horen dat het kwaliteits muziek was, maar het vuur en vlam gevoel kwam er niet uit. Wel gaaf om ook deze toch wel punkrock legende te hebben zien spelen.
Het klaarde verder op en liepen richting P!NK, de meiden SMSten dat ze voor de P.A. stonden op een perfecte plek. Ik heb er niets mee, Pink, Pink, Roze, Pink, wat spelen ze dan stelde Marcel met een wokkel in zijn gezicht. Toen we achter de PA stonden en naar voren wilden bleef Marcel wachten tot het over was. Maarrr…. wat was dit een geweldige show wel glad en groots, wat Amerikaans opgezet, misschien wat over de top voor PinkPop, maar wat een feest werd het voor de 3FMstage. Goede muzikanten en stemmen een schitterend podium met een mega scherm op de achtergrond, het was een setting van een Lunapark met prachtige kleuren vormgegeven. Toen P!NK  het publiek inrolde en in een enorme transparante bal over de handen van het publiek zweefde stond Marcel in eens naast ons, best wel goed schreeuwde hij en daarna danste hij het bewijs het veld op, kicken!
P!NK maakte het feest af door aan draden boven het hele veld te gaan zweven, wat een geweldig beeld gaf, het publiek werd uitzinnig. Wat een heerlijk optreden was dit!
De zon was steeds vaker te zien en de sfeer was super, de hele massa liep uitgelaten richting MAINSTAGE,  hier kwam de slotact van PinkPop 2010 THE PRODIGY!
De zon brak door, de velden vulde zich met mensen en energie, haal alle superlatieven maar uit de kast, dit was echt een geweldig feest, we zijn helemaal los gegaan, het is niet te doen hier met licht gebogen knieën met de armen over elkaar naar te kijken tenzij je emotieloos muziek kan beleven…
Pogoënd zijn we helemaal uit ons dak gegaan, onze laatste energie verslindend en proberend in de dansende massa overeind te blijven, gezien de door de middag buien gesloopte grond niet echt aantrekkelijk was geworden. Elk vezeltje werd getriggerd door de opzwepende muziek en menigte, elk vezeltje deed na de laatste toon dan ook pijn.

PLAT     |   /  __
We hebben fantastische dagen gehad, live muziek die bevlogen wordt gebracht is altijd een genot om te mogen beleven.

Ik & Ingeborg, Esther & Danielle, Marcel & Anita, Patricia & Wiebe mochten dit beleven. Volgend jaar hoop ik op een nog grotere groep,dit is dus ook een oproep!

http://pinkpop.vpro.nl/programma.html

Live muziek die bevlogen wordt gebracht, moet je dankbaar als voedsel voor de geest tot je nemen. (Bernard)

Geschreven: 03-06-2010
Gepubliceerd: 13-06-2010