Politiek… keuzes keuzes…

Ik vind het een moeilijke, ze moeten en hun achterban vertegenwoordigen maar toch ook met één been staan in de wereld die niet op ze gestemd hebben. Ze moeten hun voelsprieten in de maatschappij hebben maar ook uitgaan van bewezen feiten, dossiers van wetenschappers, deskundigen raadplegen en ter harte nemen… 
De mensen die willen behouden en de mensen die willen veranderen bedienen… Je moet het met volle overtuiging aangaan maar je niet in die overtuiging verstrikt laten raken… Je moet je eigen identiteit niet kwijtraken maar wel voor de partijdiscipline staan en die uitstralen… Kortom feitelijk allemaal moedige mensen die dit aangaan om er wat moois van te maken op en voor deze wereld…

In mijn column uit 2010 waarin ik beschrijf dat ik erg veel moeite heb met geloof in de politiek en het onderwijs en waar ik nog steeds achter sta en waar ik om een lang verhaal kort te maken nog steeds dit zou willen het Secularisme, absolute scheiding van kerk en staat. Het lijkt mij een spagaat, zo niet een onmogelijkheid om aan al die stromingen en geloven met hun eigen geschreven weten rekening te houden, zeker die geschreven zijn in een andere tijd met een geheel andere context.
Exit dus met alle partijen die het geloof gebruiken om politiek te bedrijven, ook de partijen die dit doen door het negatief te gebruiken, als een Wilders en een Baudet…
Ik zie het graag als een onderdeel van menselijke historie en ontwikkeling, een rijkdom als, wijze filosofische levenslessen waaraan we als mensheid een deel van ons bestaansrecht te danken hebben en die we voorlopig nog moeten toepassen op de huidige stand van zaken en wetenschap.

We moeten deze religieuze groeperingen koesteren en respecteren en als kennisbank gebruiken om de wereld om ons heen te begrijpen…

Ook heb ik grote moeite met de partijen die geen richting aangeven, die feitelijk bij elk hot issue van dat moment hun richting lijken kwijt te raken… constant proberen om zoveel mogelijk electoraat (kiezers) te omarmen en naar zich toe te trekken.
Ik zou graag zien dat de partijen meer blijven bij een zuil waarvoor zij opkomen.
Economie, Ondernemerschap, Wetenschap, Onderwijs, Sport, Cultuur, Aarde, Natuur, Werknemers, Arbeiders, Zwakkeren, Behoeftigen…

En ik weet, verzuiling voelt niet goed en lijkt weer snel te gaan over hokjesgeest, maar ik zie dat anders en toch liever dan het in lagen opdelen van de mensen die al strijden om de hiërarchie in kennis, kunde, macht en kracht.
Ik denk zelfs dat heel veel mensen zich veilig voelen in het hokje waar ze bekend mee zijn, noem het als je wil de bubble… Veilig is vaak ook vertrouwen en thuis voelen bij een club, primair gezien één van de menselijke basisbehoeften. De nu snel groeiende populistische partijen maken gebruik van angstscenario’s om mensen in een fictief veilig geluld hokje te krijgen… Als marketeer zie ik het als geniaal concept met hele enge gevolgen… de volgelingen van een merk, die ook voor een beleving kiezen… een gevoel van dat hoort bij mij… Alleen volgen ze hier zonder dat ze het weten een nieuwe moderne religie, wederom gestoeld op angst…

Wel graag een hokje bestaand uit glas met minimaal aan vijf zijden een grote opening om vrij in en uit te gaan…

Duidelijke profielen naar buiten toe en met naar binnen toe een flinke overlap met en voor elkaar.

Het probleem, wanneer je een te kleine zuil bedient en daardoor feitelijk nooit mee kan regeren, zorgt ervoor dat je of populistische of heel brede standpunten (“lees”alle kanten op schiet) moet innemen om maar zoveel mogelijk mensen (stemmers) te bereiken en te plezieren om ooit maar enigszins zeggenschap te krijgen om voor je zuil op te kunnen komen.

Ik vind dit systeem niet langer houdbaar, al begin jaren 2000 met een aantal best relevante landelijke politici en betrokkenen een plan gedeeld op een platform dat wel omarmd werd en serieus genomen maar waarmee de linkerflank best wel verder wilde… Iets met één persoon en voor de verkiezingen coalitie al bepalen…
Het leek een beetje op dit verhaal maar ik had een controlerend orgaan en geen verkiezingen meer maar een voortdurend opschuivend proces bedacht.
Echter het schoot zijn doel daardoor voorbij… iets van #TijdNietRijp #Claimen #Mannetjes #GeenLef nou… dat soort woorden…

Maar het is bij mij blijven broeien en nu te vaak zelfs verwacht wordt dat ik iets met de politiek doe of ga doen en er ook een beetje aan mij geduwd en getrokken wordt en bij mij de interesse ook groeit, broeit er bij mij een ander plan, waarvan de haalbaarheid een stuk eenvoudiger kan zijn… als er lef is tenminste…

Ik heb VVD, GL, D66, PvdA, SP lief… lokaal en landelijk, partijen die ooit een duidelijke identiteit hadden.
Ik zou graag willen dat die weer meer hun klassieke positie innamen. Maar ook dat deze partijen zouden gaan zitten voor ons. Ik zou wel de bindende factor willen zijn… voordat de volgende verkiezingen gaan rollen, ik heb wel een plan… maar ach… #Lef #Visie #EgosAandeKant #Stadsbelang #AndereTijden #Samen #HistorieSchrijven #DieDingen
Ik denk oprecht dat dit het sterkste weerwoord is op de sterk groeiende populistische en one-issuepartijen. Van te voren de samenwerkingen duidelijk maken zodat zoveel mogelijk mensen zich thuis voelen…

Andere optie… is zelf een partij opzetten en met een beetje geluk de zoveelste splinter worden aan de wand van de raadszaal…

Of blijven zitten op mijn handen en gevraagd en ongevraagd commentaar en visies blijven droppen en mij dan maar af en toe voor lafbek laten uitmaken… omdat ik wel een grote bek heb maar uiteindelijk niet zou durven… #Zucht

Maar wat ik al 2 sec. geleden schreef… #Lef #Visie #Ego’sAandeKant #Stadsbelang #AndereTijden #Samen #HistorieSchrijven #HoopIkOp #HebIkLiever

Mijn campagne is in ieder geval al begonnen…
01 juli 2019