Had ik maar geweten

Wezen,

Ik zag een parmantig wezen lopen helemaal zwart met mooie expressieve lijnen, hoog voorhoofd sterke kaaklijn. Ogen, haarscherp, zuiver kan zhij alles waarnemen. De oren zijn 180 graden draaibaar en heeft voelsprieten op de uiteinden. Het sonar deel zorgt ervoor dat ook bij duisternis beeld wordt binnengebracht. De snavelachtige bek met kiezen is perfect voor het kraken van noten en eten van vlees. Een elegante slurf als neus… ideaal als extra grijpledemaat, deze bevat kleine longen om de schedel autonoom van zuurstof te voorzien en heeft een groot filter om giftige stoffen buiten te houden. Een mooie glanzende zwarte vacht die perfect is aangepast voor in het water en goed beschermend tegen de kou en warmte.
Zwemvliezen tussen de lange bewegelijke tenen om snel door het water te laveren en hard te rennen, de enkel is naar boven opgeschoven waardoor zhij iets op de tenen loopt, wat de snelheid aanmerkelijk bevorderd. Handen, mooi lang en sterk met een goed ontwikkelde bewegelijke duim.
De glanzende veren vleugels zijn ideaal voor het bestrijken van grote afstanden door de lucht en in het water deze beschermen in gesloten toestand de kieuwen.

Ik geloof in de God die de mens gecreëerd heeft en niet in de God die de mens gecreëerd heeft…
In den beginne ben ik een Atheïst, met dien verstande dat ik wel geloof in de God die door de mensheid vormgegeven is, zolang er mensen zijn die hierin geloven is, leeft er wat mij betreft een God op aarde onder de mensen…

In mijn beleving kom je hoe beter je jezelf en je omgeving begrijpt hoe dichter je bij de persoon in je bewustzijn komt. Opgedane kennis en levenswijsheden maken je steeds bewuster van de plaats en de ruimte die je inneemt. Langzaam word al het onbekende bekend en begrijp je die persoon in jezelf uiteindelijk.

Hoe dichter bij jezelf, hoe dichter bij GOD? 
Hoe dichter bij GOD, hoe dichter bij jezelf?

Is het niet verstandig te stoppen met het dualisme en te kijken naar de mogelijkheid dat er meer waarheden kunnen bestaan?

Als ik god was… dan had ik mijzelf opgeheven… #DatWel

Religie,
Ooit in een ver verleden toen de cortex “grote hersenen” nog niet zo ver ontwikkeld was als in de huidige tijd en wezens louter op de hersenstam en het limbisch systeem door hun natuur liepen was het moeilijk om omstandigheden die zij zelf niet konden veroorzaken of voorzien, uit te leggen aan zichzelf. Onweer, vulkaanuitbarstingen, kometen maar ook epilepsie, hallucinaties, dromen, downsyndroom het kwam allemaal voor zonder dat de mens wist wat het inhield. Je leerde door kopieergedrag, je werd geconditioneerd door info vanuit je zintuigen. De hersenstam stuurde de vitale functies aan om je lichaam draaiend te houden. Het Limbisch deel “het emotionele deel” zorgde voor intuïtief en instinctief gedrag. En dit alles zonder dat je hier echt bewust van was.
Ergens moet er een moment zijn geweest dat dit wezen met zichzelf in discussie kon gaan,
het eerste denken moet vreemd zijn geweest en waarschijnlijk was het er al eerder dan uitgebreide communicatie laat staan discussie met anderen wezens.

In welke taal dacht je als die taal er nog niet was?
Die persoon in je lichaam, die persoon waarmee je lijkt te kunnen overleggen, die persoon wie is dat?

Is GOD niet dat deel in jezelf wat je laat denken… dat deel dat je met jezelf in discussie laat gaan?

Mensheid,
Bestaat het, omdat het kan denken dat het leeft?
Omdat het denkt te weten dat hel en hemel kan bestaan? 

Amoebe,
Leef je, als je niet weet dat je leeft?
Kent het hel en hemel, komen ze hier ook voor, zijn ze geschapen om louter te bestaan?

Voor de mens die in god gelooft bestaat die god, dat ontneem je deze persoon niet, deze heeft zelf dit bestaansrecht in zijn geest gevestigd.

Stel het bewustzijn is bij jouw verder doorontwikkeld dan bij de mensen om je heen en het schrift is inmiddels ontwikkeld. Je hebt dat in handen wat de anderen om je heen nodig hebben. Je kan hiermee bewerkstelligen dat je, je territorium uitbreid en dat je volgelingen krijgt die je aan je kan binden zodat er voor jouw een veilig leven ontstaat. Door de regels zo te stellen dat het aansluit op de natuur van de mensen en de wereld van dat moment, creëer je een stabielere samenleving, er valt ergens op terug te vallen als het evenwicht verstoord dreigt te raken, binnen relaties.
Al het onverklaarbare dicht je toe aan dat wat de mens kent, die persoon die in je zit en die met je lijkt mee te denken en met je in discussie lijkt te kunnen gaan.

We stellen allemaal wel regels op naar anderen vanuit ons eigen kennis en leefkader. Soms word dat met een mooi verhaal ter verduidelijking vastgelegd.

Een beetje organisatie heeft een presentatie met een beeldend verhaal die voor de organisatie een ideaal schetst om de juiste mensen rond de organisatie aan te trekken. Je hebt medewerkers en afnemers van de organisatie dus naar binnen en naar buiten toe wil je die binden. Dit doe je met vergoedingen, beloftes, verhelderingen en regels die op dat moment op die plaats het beste lijken te werken. In de groei van de organisatie word dit aangepast aan de omstandigheden en aan de wensen van de medewerkers en gebruikers. Dit zijn kleine subculturen die in hun verhaal (moeten)geloven en ook uitdragen.

Is het niet zo dat de geschriften van de klassieke religiesklassieke religies hebben gefaald om mee te evolueren met de mens, van waaruit toch de religie moet zijn ontstaan, dit door openbaringen of overlevering van verhalen uit de historie van de mensheid, op schrift te zetten. Dit alles ontstaan in een periode dat het opkomen van de zon en eb en vloed nog niet verklaarbaar waren.
Is het niet zo dat bepaalde instituten door groepen mensen dom te houden en die delen te prediken uit de (oude) geschriften, er gestoeld op angst en indoctrinatie groepen mensen aan zich weten te binden en hier misbruik van weten te maken.

Het moet een regel zijn dat elke regel niet absoluut is, maar relatief…

Is het niet verstandig te stoppen met het dualisme en te kijken naar de mogelijkheid dat er meer waarheden kunnen bestaan?
Krijg je hierdoor niet meer respect voor het geloof van ieder mens op zich, open je zo niet de weg naar een nieuwe beleving van je eigen geloof beleven ook al is dit ongeloof?
Is het dan ook niet mogelijk de klassieke geloven een hernieuwde respectvolle plaats te geven binnen onze samenleving?

Als je een geloof  probeert te vernietigen vernietig je het menszijn… 

Als ik god was… dan had ik mijzelf opgeheven… #DatWel