Ik deed het op mijn nieuwe sloffen…

Dinsdag 31 januari ging ik ca. 00:33 uur… #ZoIets
Naar bed, na een lange drukke dag, laatste voorbereidingen voor twee externe klussen, eentje op het dak van Het Lokaal en de ander  was een klus met nogal wat te plaatsen bordjes…
Ik maakte mij druk om de perikelen rond de vergunning van ROXlive en heb nog wat mensen hier over benaderd… Dit leek te helpen maar later was er toch die domper…  #MaarGoed
#Tripeltime Jinek met en wat chipjes gekeken, Inge ging naar bed en ik keek nog even het late Journaal… Ik was moe en ook wat onrustig, later bleek dat ik de auto ook niet geladen had voor de klussen van morgen… iets wat ik meestal na het eten even doe…
‘S middags nog wat discussie met Gideon over het één en ander en die merkte serieus op dat ik er erg moe uit zag, hij maakte zich zorgen en sprak dat ook uit… ik wimpelde dat weg met van, iets te veel aan mijn kop… 

Ik gooi mijn kloffie uit in de badkamer en fris mij nog wat op en loop de trap op naar de slaapkamer, toen kreeg  ik voor het eerst wat pijn op de borst, dit had ik eerder gehad met oudjaarsdag op weg naar huis bij de afsluiting van ROXCafé, ik werd ff niet lekker en moest overgeven leek het (zeker 20 jaar niet gehad) maar dat ging niet… en ik kreeg naar wat ik toen dacht pijn in mij slokdarm doordat ik wel moest kokken maar er kwam niets uit… #SorryMensen De pijn zakte toen snel weg in de auto…
Maar nu ging ik liggen en de pijn ging maar niet weg…  paracetamol genomen en weer in bed gaan liggen, Ingeborg was ook erg onrustig…  Ik kan mijn hele leven al mijn hartritme controleren (broer spelletje van vroeger) Zelfs bij het plaatsen van de stent in mijn rechter kransslagader in 2010 kreeg ik op de vraag van de arts, nadat de hij het propje verwijderd had…  of ik mij wilde ontspannen vlak voor de plaatsing van de stent mijn ritme behoorlijk omlaag… die operatie ging toen daarom ook verdomd snel…
Maar nu… het lukte mij maar niet, het bleef onveranderd hoog ik schat 108 Bpm en de zeurende pijn op de borst bleef aanhouden (niet te verwarren met druk) en begon licht uit te stralen naar mijn linker arm… dit betekende bij mij al.arm… Ingeborg stond net daarvoor op om ook een paracetamol te nemen…

Ik zeg… kleed je maar aan… we moeten naar het Meander,  ik wil ff checken…  Inge vraagt nog of ze 112 moet bellen maar ik voelde mij verder rustig.  Tien minuten later reden we in de nacht naar de huisartsenpost… Daar aangekomen ging het goed… maar de trap op naar boven gaf weer pijn op de borst, binnen eerst het gemauw over een huisartsenverwijzing…  knorrig deelde ik mede dat ik eerder een hartprobleem heb gehad en dat ik nu weer iets voel wat niet geheel in de haak was en prompt werd ik in een rolstoel gezet met de mededeling, volgende keer 112 bellen!

Op naar de, volgens mij CardioEHBO en ik werd aan een monitor gelegd en de zuster begon vragen te stellen, daarna de zaalcardioloog van dienst nogmaals… bloed werd geprikt en ik kreeg bloedverdunners en een spray onder de tong… Dit laatste hoort meteen verlichting te geven maar dat gebeurde niet… dit bleef in mijn gedachte hangen…  Ik lag wat te shaken met mijn benen van de spanning maar werd toch langzaam rustig en mijn hartslag daalde voor het eerst…
Twee gordijntjes verder lag een oudere man die het volgens ons op dat moment niet haalde, een hoop geluiden die je niet wil horen en een echtgenote die wanhopig riep om het leven van haar man… dit was echt ff niet fijn… de broeders en zusters verontschuldigden zich later… maar ja das natuurlijk onzin…
Verder met mij… weer vragen, hoe laat, waar de pijn en hoe voel je je nu en wat is je pijn index, heb je dit vaker gehad, wat heb je gegeten… kortom ze konden op de ECG en in het bloed niets vinden… Nog een keer bloedprikken, tot 3x toe en weer een ECG maken en ik werd weer wat onrustig… Ik wist zeker dat het niet goed was en wilde niet naar huis gestuurd worden…  een uur of 2:31 kwamen ze melden dat ze toch spierafbraak (gestorven hartcellen) in het bloed zagen en een hele kleine afwijking op de ECG wederom op de rechter hartboezem…  ik moest blijven… #Zucht maar ook wel van opluchting… #GeenAansteller
Ik werd naar een kamer gereden met hartbewaking, van die snoertjes en zo op je borst… en preventief een kraan in de linker polsslagader… en dat gaf rust. Ingeborg moest naar huis, ze zouden mij de volgende morgen verder onderzoeken…

Vroeg wakker…  licht ontbeten en er werd weer geprikt. Een cardioloog kwam en meld mij dat de spierafbraakwaarden nog niet daalden in mijn bloed en dat ik snel een interventie kreeg omdat ze van binnen wilden kijken via een pols hartkatheterisatie, zo hebben ze toen ook ooit de stent geplaatst…  Ik ging hier al van uit en wachtte af. Eerst in een rolstoel, lopen mocht ik niet meer… naar een hartlongfotokamer en toen weer terug in bed… maar binnen een uur werd ik opgehaald en naar de OK gebracht en lag ik in de hal te wachten… Ik hoor iemand vragen naar Dhr. van Gellekom en ik stap dus uit bed en loop de OK binnen… dit bleek niet helemaal de bedoeling te zijn, dus wat knorrig werd ik op de operatie tafel geloodst…  Pols werd verdoofd en de chirurg ging naar binnen, je voelt de katheter langs je hals schuiven richting hart, een vreemd gevoel, maar geen pijn…  Op de schermen kan je meekijken maar deze keer had ik besloten dat niet te doen…  De chirurg was wat knorrig en wat zuchterig, veel geschuif… ik zeg krijg je het de hoek niet om? en er kwam een korte nee… en een technische term aan zijn assistent, er ging een andere katheter in het polsbuisje…  nu kwam hij wel in de juiste ader… hij zuchte weer, wat zwaarder nu… en zij mij dat hij met het hartteam in Utrecht in overleg ging en dat hij mij nu niet direct kon helpen…  de buisjes werden teruggetrokken… dit is een kutgevoel…  #Echt

Ik werd in mijn eigen bed overgeheveld en terug op zaal gereden, in mijn hoofd ging ik plussen en minnen…
In 2010 werd door de chirurg al gezegd dat hij op links ook een lichte vernauwing zag… toen ik toen zei fix dat dan ook meteen even maakt hij een opmerkinkje dat, dat op aan die kant niet zo eenvoudig was…  dit is altijd in mijn hoofd blijven hangen… Toen onderweg naar Utrecht met een gillende ambulance, lag de tongspray verkeerd en konden ze die mij niet geven, later hoorde ik dat dit bij een volledige verstopping toch niet gewerkt had… afgelopen nacht werkte het ook niet… hmmm…
In mijn gedachte zat ik dus op een volledige verstopping op links en als dat niet gefixed kan worden met een hartkatheterisatie wordt het een open…  #Brrr Maar waarom voel ik mij dan niet zo heel erg beroerd nu?
De internist kwam een praatje maken en vertelde mij dat mijn Cholesterol goed leek, ldl 3 en hdl 2 die laatste is dan zelfs wat laag… maar de triglyceriden was 22… en dat mag maar 2 zijn… er komen mensen binnen met waardes hoger dan 100 dan schijn je de druppels vet in het bloed te kunnen zien drijven als olie op water… #Shit en dit is precies het stofje waar de hele familie aan mijn moeders kant last van heeft en wat voor hartproblemen zorgd… zwaar K dus… Ook gesproken over de andere risicofactoren…  Steevast is het rijtje eerst Roken… (nooit gedaan) Dan diabetes… (vooralsnog totaal niet) en dan stress… die van de fysiologie in je lichaam een puinbak maakt en je bloeddruk laat schommelen en organen laat slijten…  dan pas je leefstijl en dan met name eerst het te weinig bewegen (maar echt dat doe ik genoeg) en dan komt ongezond eten en drinken… En ik moet helaas zeggen dat stress met name het laatste jaar extreem is geweest… het behouden van het pand en onze werk en leefplek geeft extreem veel stress en slapeloze nachten. Een aantal mensen die je verkeerd waarderen en met leugen en bedrog en een destructieve houding ons ziek maken… helaas zit daar mijn vader en een paar oude vrienden bij #SorryMaarDitMoestIkFFkwijt

Nog heel even ook diëtiste gesproken, gezien de verhoudingen vermoed zij dat het niet gaat om vetten en door de lage HDL ook niet direct alcohol maar wel een sterk vermoeden dat suikers en met name de koolhydraten (dit worden suikers) de boosdoeners zijn… geen brood, aardappelen, rijst,  pasta  en koekjes meer… ik mag in principe wat overdreven  gezegd mayonaise lepelen en varkensvlees eten maar geen vla en een beschuitje met hageltjes knagen…  Ik kom op zwaar dieet te staan…
Weer een ECG… weer een hartlongfoto… en weer bloedprikken…   De cardioloog komt binnen…  de waarden van de afbraakcellen waren na 12 uur niet meer gestegen…  verder wint hij er geen doekjes om…

Rechts moet de ovaal het mijn hart voorstellen en aan de aorta, de linker en rechter kransslagader, het zwarte krabbeltje is de dichte stand. Links zie je meer vertakkingen met in zwart vernauwingen, dat is was dus niet met een stand of meerdere op te lossen. De zwarte lijntjes van links naar rechts zijn de calatoralebloedvaatjes die onder de stand weer bloed gaven aan rechts… In plaats van A-orta gaf ik ze de naam B-orta… #JeMoetBlijvenLachenHe Tekening rechts van Cardioloog – Links van mij… voor de kinderen zeg maar…

De stent rechts zit volledig dicht #Fuck en de vernauwing links is in de loop van de jaren iets nauwer geworden… Het feit dat ik nu nog leef… is doordat het hart in de loop van de tijd collateraalbloedvaten heeft aangemaakt van de linker naar de rechter kransslagader… dit is een natuurlijk proces, wat als je geluk hebt zich vormt… dit geluk heb ik dus… maar dit zijn kleine bloedvaten die draaiden op de linker ook vernauwde kransslagader… en rechts in leven hielden…
Ik kreeg de mededeling dat ik tussen een uur en drie weken geholpen zou gaan worden… met een openhartoperatie… #damn drie weken wachten…  en borstkast open… ik legde mij er bij neer… 
Ik lig op bed en staarde wat voor mij uit toen Ingeborg binnen kwam, ik vertel haar alle gebeurtenissen en de planning… #DatDus  Een lange trage avond voor de boeg… maar voelde mij goed en sterk… en Ingeborg was ook sterk en vol vertrouwen…

#Ervoor
Het laatste driekwart jaar voelde ik mij heel soms sneller moe worden dan andere dagen, ik vlieg trappen, auto’s en steigers in en op, ik kon uren dansen en of lopen… Maar er waren dagen bij dat ik plotseling moeier was dan dat ik van mijzelf kende… ik wijte dat met name aan te druk, te veel stress en slechte nachtrust… nu vermoed ik dat toen al wel degelijk voor een deel op de collateralen leefde. En dat gisteren het laatste stukje op rechts weer dicht is gaan zitten… #Tjha

Woensdag 01 februari 7:36uur #ZoIets
Het begint met bloedprikken en met de vraag wat ik als ontbijt wenste…
Laptopje stond uitgeklapt en daarmee fijn contact met de buitenwereld  en ook nog wat gewerkt… zelfs nog een spandoekje opgemaakt, bestellingen gedaan en een website bijgewerkt…
Ik krijg bij de lunch al koolhydraat arm brood… met vleeswaren…  #IkWasWelffzoet
Weer een ECG, weer een hartlongfoto, weer bloedprikken… En er werd nu een complete echo gemaakt met zo’n in gel glijden camaratje over mijn borst, alle kleppen gingen fijn kon ik zien en het hart klopte krachtig… verder kon en mocht zij niets zeggen de beelden zouden opgestuurd worden naar UMC.
Ingeborg kwam en Ingrit en Niko kwamen een half uurtje later, we waren met zijn vieren even stil… en ik maakte uiteindelijk een grapje over de zojuist van hun gekregen sloffen… en dat ik het daar op ging doen… #GeenZorgen
Een broeder stapt plots de kamer binnen en deelt mee dat er nu “as we speak” een brief geschreven wordt door de cardioloog en dat ik mij klaar moest maken voor een rit in de ambu naar het UMC … #Slik dat ging ineens weer rete snel, de koppies moesten ff schakelen… en inpakken maar…  Ingeborg kon mee met de ambu en de schatten Niko en Ingrit zouden zorgen voor de fiets en ook Ingeborg later die avond ophalen in Utrecht… Ik schat dat ik een uur of 17:03 in Utrecht op zaal lag in het UMC…

De zaalarts kwam een praatje maken en er werd een intake gedaan en weer een hartlongfoto gemaakt… en natuurlijk bloed geprikt… en ik werd meteen weer aan de monitor gelegd…  Alles werd mij uitgelegd… Linda, mijn heldin kwam aan het bed, zij ging met een collega de operatie doen de volgende middag… alles werd uitgelegd… ook van die… minder leuke dingen… De operatie zou ca. 4 uur duren en dan zou ik nog 4 uur plat gehouden worden voor als die… dingen mis zouden gaan… ik zou daar dan zelf niets meer van merken of gemerkt hebben…  Ik heb haar, toen besproken werd welke vaten ze konden gebruiken voor de omleidingen,  verteld over mijn KT arm en dat daar werkelijk niets uit gehaald mocht worden… dat was goed… zij gaf ons veel vertrouwen…  De anesthesist kwam nog ff langs om te vragen of ik nog allergieën had en dergelijke en zij vertelde dat ik een krachtige slaappil kreeg voor als ik dat nodig had en dat ik de volgende dag medicatie kreeg voor de operatie om alvast wat weg te zakken…  en ik moest nuchter zijn… #Burp Ingeborg ging met Niko en Ingrit, die later op de avond binnen kwamen, mee naar huis… #Truste

Donderdag 02 februari  7:26uur#ZoIets
zip…  gordijntje open, bloedprikken en wat ik voor ontbijt wilde…  Ik had goed geslapen en had de slaappil niet nodig gehad, dat viel de zuster meteen op…  Ik zeg doe maar yoghurt… de zuster zegt nog, die kunt u nu nog eten, maar dan moet u verder nuchter blijven en dan krijgt u later de medicatie om alvast wat rustig te worden… zij loopt weg en hoppa! meteen aan de ander kant van het gordijntje komt een zuster met een operatie schort binnen…  Meneer van Gellekom u mag niet eten! En wilt u zich uitkleden… WTF!! Ik zeg ik ben vanmiddag aan de beurt is mij verteld… ik zou nog mijn vriendin zien vanmorgen…  wat narrig kwam er uit dat, dat niet meer ging en dat ik voor nu in de planning stond…  #KUT Ik eiste dat ik nog even mocht  bellen en ik poste het van Ingeborg gekregen hartjes doosje met het egeltje op FB met de mededeling dat als het goed gegaan was ik na de operatie alleen een hartje zou posten… er van uitgaande dat, dat de max was wat ik kon doen… #DusEchtNiet
Ik ben compleet kwijt hoe ik toch bloot in dat operatieschort ben gekomen en ik reed met mach 83 richting de naar wat toen bleek de opstelhal voor alle komende operaties…
Ik kwam daar dus kiplekker en compleet helder binnen…  #ZoDan
In mijn beleving schoven ze mij daar in een rij, in een kraakheldere witte space omgeving met wel 102 bedden die als in een ruimteschip opgesteld lagen voor de lancering… de meesten lagen al met de ogen naar boven gedraaid en met de spreekwoordelijke tong uit hun bek… (reëel zijn het er denk max. 25 geweest)
Benny niet… Benny  lag daar zo helder als op een uitslaapdag thuis het hele gebeuren te aanschouwen…  De anesthesist en Linda en de andere chirurg kwamen al snel bij mij en stelde zich voor en we hadden ff kort over dit gebeuren en toen maar besloten dat een pilletje niet meer nuttig was en een beetje lacherig namen zij mij meteen mee naar de operatie kamer…  Daar werd ik volkomen helder aan de rest van het volgens mij 8 koppig team voorgesteld, nog wat verteld over mijn KT arm, deze werd met tape afgeplakt met de tekst niet gebruiken…  en zag ook de tools waarmee ze mij gingen opereren gewoon staan en liggen, uiteindelijk ben ik ook zelf met wat hulp op de RVS operatiewerkbank gaan liggen…  Ik wenste het team sterkte met mij… en de operatie en ging aan wat moois denken… Dat was ons rijdend huisje in de alpenweide bij René de campinghouder waar we ff kort waren in 2015 en hoorde Hotel California… en daar ging ik…

Liefie liefie word eens wakker…  ik hoorde de stem van Inky… het was goed… ik was er weer! ik stak mijn duim omhoog en hoorde de stem van mijn schoonpa… en later ook van ma… Ik werd slecht wakker maar ik lachte al wel en probeerde  in de vinger van Inge te bijten toen ze mijn wang streelde, praten lukte niet, ik lag nog aan de beademing en er staken naar wat ik later hoorde nog wel wat dingen uit en in mijn lichaam en er waren volgens Inge veel  pomp, piep en gorgel geluiden te horen… Ook bleek ik voordat ik Inge haar stem waarnam een paar keer paniekerig met opengesperde ogen voor mij uit gekeken te hebben…  Ik weet daar niets meer van… #VindPrima
Voor Inge en haar ouders was dit plaatje achteraf echt het minst fijne van mij en tegelijkertijd toch ook weer fijn omdat ik er weer was… #BegrijpIkInmiddels
Ik maakte mij al snel druk om het beloofde hartje op FB… #Malloot maar ja iemand die alles deelt en ook besloot dit te delen met de buitenwereld die zohwhe… ongelofelijk veel steun gaf, verplichte mij ook om te laten weten dat het goed was gegaan… ik probeerde met handgebaren duidelijk te maken dat ik dat hartje op FB wilde en uiteindelijk bleek ik dat al gevraagd te hebben aan Inge in ons afscheidsgesprek… dat als zij het telefoontje gehad had dat de operatie geslaagd was… het hartje zou dumpen… later hoorde ik dat er erg veel mensen op dat berichtje hebben zitten wachten met een zenuwplekje in hun maag op het werk… of thuis op de bank… #ZoOntzettendLief
Inge werd weg gestuurd met haar ouders, ik was te druk en wilde te veel… maar kon niets… er begonnen waarschuwing piepjes te gaan volgens Inge…
Ik zakte weer wat weg… en de broeder probeert mij wakker te krijgen maar dit lukt maar niet goed…

Het roze in mijn hals had ik op heel veel plaatsen op mijn lichaam het is een soort jodium, desinfectie wat diep in de huid trekt… dus geen tompoucen fondant… 😉 Dit is één van de geweldige broeders en zusters die klaar voor je staan, hier maar ook in het Meander toffe lieve mensen… #Echt

Pats… meneer van Gellekom  kom OP! ff goed wakker worden! ik word voorover gedrukt klap mijn ogen open en de tube word uit mijn keel geschoven, ik krijg er een handpomp voor terug en de broeder zegt dwingend…. ademen, blazen, kuchen, gorgelen, praat en blaas  terug…  steekt een afzuiger diep naar achteren in de keel , ik kerm… hoesten! kom op! ff de boel op gang helpen… meneer… ademen! Kom op! WAT EEN FUCKING PIJN! Dit was de nieuwe start, de longen moesten gewoonweg goed openklappen om het leven zeg maar opnieuw goed op te starten… naar wat ik later hoorde… toen ik tot rust kwam en weer zelfstandig ademde… #TikjeTegenDeBillenZegMaar
(dit alles was mijn beleving, wellicht dat het  voorzichtiger ging, maar ik vond het heftig)
Vooral de longen moeten zich goed en rijk vullen, maar diep ademen doet dan nog gewoon verdomd pijn. De longen zakken tijdens de operatie in elkaar als je aan de hart long machine komt te liggen… deze bleken later iets achter te blijven bij mij door nog wat vocht in of achter de longen. Ook al tijdens de operatie vertelde Linda achteraf. Ik wijt het zelf aan een lichte verkoudheid. 

Vrijdag 02 febrauri 3:03uur #ZoIets
In de nacht… een lieve zuster had nachtdienst en ik had al wat me haar gesproken en zakte met toch behoorlijk wat pijn af en toe weg,  door met name de drie drainage slangetjes die onder de longen zaten en dan met name die tussen het long en het hartvlies zat bleef bij het kuchen veel pijn doen… Ik kreeg van haar een jantje… een klein hard kussentje die je op je borst drukt en die je voordurend omarmd om bij kuchen, niesen en later ook lachen tegendruk te geven, alles om je het gevoel te geven dat je borst niet openklapt… Dit kussentje heb je als volwassen kerel lief als die ene heilige pop voor een peuter…  #Maarecht
Toen…  ik zakte weg en alles kwam voorbij… dinsdag, Inge, vrienden,  Alpen, ons pand… You can checkout any time you like, But you can never leave! op repeat… pijn, angst  en operatiekamer… Pure Paniek … ik druk op de alarmknop maar de zuster stond al naast mijn bed…  pakt mijn hand zegt dat het heel normaal is en ik voel, naar wat later bleek een dubbele shot morfine naar binnen glijden via de halsslagader… waar nog een kraantje bleek te zitten…  Toen zeker een paar uur heerlijk geslapen… #Tripje Dus die held van FB heeft ook zijn klap wel gehad… #IkBeken #Watje

Verder een onrustige nacht met pijn door hoesten wat je niet wil maar wat je lichaam gewoon afdwingt…  Toen ik wakker werd een nieuwe lieve zuster…  die de hele morgen en middag bij je op de IC blijft en dat is erg fijn kan ik zeggen…  Ik ging met sprongen voorruit, toen Inge in de middag kwam was ik al net verhuisd naar de mediumcare.

Daar werden er al wat slangetjes ontkoppeld en voelde ik mij daar wat rustiger worden…  Anne en Deria  waren de nieuwe zusters van dienst, toffe leuke profesionele meiden… de drains mochten er ook uit… het er uittrekken was venijnig maar prima! Dan lig je achter zo’n gordijntje en de dames hadden lol om de hechtingen, zij konden zien welke chirurg ze gelegd had… FF het plaatje schetsend… je hebt je operatieschort nog over je heen liggen, verder bloot, drie drains net boven je middenrif en eentje in je piemel, 688 draden en buisjes op en in je lijf en dan maar een beetje liggen accepteren met het kussentje omarmd op je borst…  ik deelde mede dat ze wat medelijden moesten hebben… dat werkte niet echt…  #Zucht ik zie Linda voorbij lopen en zeg door het gordijn heen tegen haar dat de dames konden zien dat zij gehecht had… vond ze zomaar leuk om te horen…  maar ja dan lig je dus plots hulpeloos te zijn tussen drie lachende dames in…  #ZoFijnHe  Door mijn blufpraat dat ik morgen wel zelf kon gaan douchen kreeg ik een balletjes apparaat, als je naast het rode, gele ook het groene balletje boven in kon zuigen dan mocht ik naar huis lachte ze…  de meesten doen daar 14 dagen over deelde ze nog even fijntjes mede… #ZoFijnDanWeer Ingeborg heeft ook nog een goed gesprek met Linda gehad, dat was fijn hoorde ik later…

Er lagen nog 5 mensen die ook net geopereerd waren of al eerder, een toffe broeder had avonddienst en hielp mij in een ander schoon bed…  De avond was verder redelijk relaxed  Inge was er en Pa en Ma Stuij…
Wat bij mij een beetje achterbleef  was de zuurstofopname tegen alle verdere zeer positieve dingen in…  Ik had nog steeds het zuurstof slangetje in mijn neus nodig… Maar ik weet dat ik als ik in rust ben oppervlakkig adem en dat ik als ik in mijn goede drukke doen ben heel anders adem… hier ben ik zelf met de saturatiemeter meter een beetje mee aan het experimenteren geweest…  Als ik druk aan het kletsen was en ik had geen zuurstof in was de opname 98 tot 100%… #Dus slapend of rustend met zuurstof bleef dat rond de 92% 
Linda kwam nog even een praatje maken en vond dat het erg goed ging. We hadden het over mijn zuurstof opname en zij had inmiddels begrepen dat het schommelde idd. en ik melde haar dat het juist beter was als ik drukker was en geen zuurstof nam… dat had ik zelf een beetje getest… Hmmm… we moesten het maar even in de gaten houden… Ze zei prettig weekend en tot maandag…

Hier zie je de zuurstofmeter op mijn vinger geplakt (saturatie)

Toen plots midden in de nacht de buurman… wij lagen allen wakker van het gehoest van een geholpen roker… (ik zeg nu maak daar filmbeelden en geluidsopnamen van en laat die zien en horen… wedden dat je nooit meer rookt…  wat had die man pijn en wat wilden wij dat hij van de zaal ging… was verder wel een toffe kerel trouwens…  in mijn beleving ligt hij er nu nog terwijl ik dit schrijf… #MaarDitTerzijde)
Dus… plots… een stem  “wij zijn dood geweest… “ ik kijk op en zeg vind je? Ons hart is niet je zijn he… dan zou je de narcose moeten beschouwen als dood…”  anderen morrelden wat en vonden het een eng gesprek… “ik zeg ons hart is stilgelegd maar je koppie niet, die heeft gewoon zuurstof via de machine gehad en heeft gewoon doorgeleefd, niet bewust maar toch wel…  Je ziel zit wat mij betreft niet in ons hart… al zet je mijn kop op een spies als de vaten maar aangesloten blijven gaat het koppie door…”  De zuster grijpt in… of het niet verstandiger was om te gaan slapen… de hoestende en kermende man nam het geluid weer over de nacht in… #DitSoortDingenDus

Zaterdag 04 februari  7:38uur #ZoIets
Temperaturen, bloedprikken, ECG maar weer is een hartlongfoto met een mobiel apparaat deze keer,  kortom het hele riedeltje weer af…  De zaalarts kwam een praatje maken en ik mocht met hulp van de broeder voorzichtig  uit bed als de piemelkatheter er uit was… #MooierKanIkHetnietMaken
De zonnige gezusters Anne en Deria melden zich present…  en hoppa de piemel extension was ik kwijt en als een schildpadkopje had het restje zich ook terug getrokken…  #ManMan
De aansluitingen in mijn hals en op de armen werden ook uit mijn lichaam gehaald en ik ging van de hartbewaking af…  een serieus eng gevoel kwam over mij… maar! ik was weer een vrij man, ik wilde meteen gaan motorrijden! #ZegMaar  Je wordt een beetje gewassen en je mag een jogging broek aan en een shirt aan…  Ze hebben voor de drie omleidingen die ik gehad heb een ader omgebogen vanuit mijn hals en er eentje gebruikt uit mijn rechter been, daar hebben ze er twee van gemaakt… #Knip Ik ben één van de eersten waar de ader in het been met een kijkoperatie er uit geprutst is… dus twee kleine gaatjes… in plaats van een rits van 31cm #EchtFijn Maar ik moet toch ca. zes weken een steunkous dragen en wat is dat fijn om aan te laten doen… #NOT
 De grote broeder hielp mij uit bed en liet mij staan en ik heb even op een stoel gezeten…  #HeelVreemd Lunchen en weer ff uit bed, mijzelf een beetje wassen, proberen te toiletteren want ook dat moet eerst okay zijn voordat je naar huis mag wist ik… Ook heel stiekem zuigen op dat ballenapparaat… in de badkamer… maar ik kreeg alleen rood en geel omhoog… #Shit
Enfin de heerlijke lunch er verder in #Kuch en dan maar een beetje wachten en vervelen…  de zusters pesten en een beetje FBen. Zelf ging ik er van uit, omdat alles zeer voorspoedig verliep, maandag naar Meander op zaal en dan einde week vrijdag naar huis.  In de middag kwam mijn Ex Schoonzus met lieve Hanna en Brian op bezoek, eerst schrikken maar ze gingen gerustgesteld naar huis, in de avond was Ingeborg er… #Fijn

Zondag  05 februari  7:58uur #ZoIets
Temperaturen, bloedprikken, ECG maar weer eens een hartlongfoto maar nu in de vaste ruimte er voor, hoppa in de rolstoel naar beneden… De zonnige zusters waren weer gezellig druk en er was al wat rust op de afdeling en ze wijzen op het balletjes apparaat… “En!?” ik zeg eitje…  bel de ambu maar om mij naar huis te brengen…  Ze geven dat ding aan mij en tjha… dan ben je toch een kerel…  zie het filmpje ik zuig het tot twee keer toe ruim boven in… #DeedPijn maar #Geslaagd
De zaalarts kwam weer babbeltje maken en besloot dat er geen enkele reden meer was om mij hier te houden… hij had gebeld met het Meander en ik werd rond een uur of 11 opgehaald met de ambu… #OkayDan!
Hoppa terug naar Amersfoort… zo fijn! Daar kreeg ik op zaal een eigen kamer zo werkt dat daar nu… #KlinktRelaxedMaarDatWasHetNiet
Rene was er vlot en wat vond ik dat leuk! Later in de middag kreeg ik Gideon met Nova en Ruben op bezoek en in de avond is Tom nog geweest, echt fijn om ff bij te kletsen… Ingeborg en ik waren beide lekker moe van de drukte…  #ZegMaar Maarten de broeder heeft mij nog wat extra pijnmedicatie gegeven omdat ik toch wat kucherig was en dat is gewoon echt niet fijn, het kussentje helpt wel maar niet genoeg zeg maar…  In de nacht toch ook nog een keer een verdamper in gehad om de longen schoon te krijgen, dit had ik trouwens de dagen er voor ook al drie keer gehad…

Maandag  06 februari  7:27uur #ZoIets
Temperaturen, bloedprikken, ECG, het blijft gewoon doorgaan, handen vol pillen er in en ik kreeg weer een cardioloog op bezoek en die legde aan met name Co… nogmaals uit wat er allemaal gebeurd was…  en vond dat alles zeer voorspoedig verliep…  de zuurstof opname was nu meerdere keren 100% geweest ondanks de lichte verkoudheid…
#Goedemorgen… ik ben uw revalidatiearts, kunt u even meelopen… probeert u die trap even… Ik naar boven en naar beneden, hij meet mijn pols en zegt wat mij betreft mag u morgen ook naar huis… #EuhWhatTheFuck “Uh… o ja wellicht mag ik dat nog niet zeggen… #Doei!”
Nu weer een cardioloog op bezoek een jonge dame deze keer, relaxed en leuk gesprek gehad, het werd mij plots duidelijk dat die drie weken geen drie weken waren maar waarschijnlijk al meteen bloedspoed… ik lag wel degelijk op het randje… Ook een ander ding werd haar en mij heel duidelijk… Ik was inmiddels ruim 6 kg afgevallen en een strenger dieet kan ik gewoonweg niet volgen… de triglyceriden waren weliswaar van 22 naar 13 naar nu 6 gegaan… maar met dit dieet had het 0 moeten kunnen zijn… Ik zag aan haar dat zij nu ook het erfelijkdingetje echt bewust werd…
Biertje moest kunnen en een snackje ook wel maar ik moet toch echt met de internist en diëtist op zoek naar het dingetje wat die troep triggert bij mij… suiker, alcohol, vet, weet ik het… #GewoonKut
Ik kan heb nu een iets zwaardere cholesterol pil en de rest is nog steeds basis en preventief… bloedverdunner, bètablokker en cholesterol verlager dus, meer is zelfs slecht voor me omdat bloeddruk, hartslag en ldl en hdl cholesterol gewoon goed zijn en niet lager mogen worden…
Ik heb trouwens ook werkelijk geen tekorten aan wat dan ook en ook bloedsuiker is in den treure getest… #PijnlijkeVingertoppen
Maar! Het belangrijkst was dat ik morgen al naar huis mocht! Volgens velen in het Meander de snelste doorloop ever… #Yes!
Jelle kwam in de middag ff langs, vonden wij erg leuk! En Ingrit was er ook nog even aan het einde van de middag… Inge heeft in het ziekenhuis gegeten en wat boodschapjes gedaan en ging op tijd naar huis om bed etc. voor te bereiden…  Heerlijk geslapen, ik had nog steeds een paracetamol pijnbestrijding en in de nacht nog slechts één morfine pilletje…  Dit schijnt echt minimaal te zijn met deze borstwond…

Dinsdag  07 februari  7:18uur #ZoIets
Tempraturen, bloedprikken, Eten, Poepen na twee zakjes troep #Hetlukte Eindelijk douchen en naar  huis! Met de apotheker alle medicatie doorgenomen en later nogmaals met Ingeborg er bij… want het ging mij draaien voor de ogen zeg maar… Inge kreeg een lesje steunkous aantrekken van broeder Maarten…  Miss. I lette meer op de mooie broeder dan op de kousaantrektechniek… #Gezeik
De leuke cardiologe #LekkerPhu kwam nog even gedag zeggen en melde tussen neus en lippen door dat de hechtingen er dan maar door de huisartsenpost uitgehaald moesten worden… #DatWerdNogEenVerhaalAppart #LaterMeer
Ik moest toen ook nog even aan Linda denken die maandag wellicht nog op zoek naar mij is geweest in het ACU…
Miss. I. kwam met de auto van Ingrit en Niko zodat ze beneden in de parkeergarage kon en we reden weg richting onze wijk…  #Fijn #Thuis
Precies een week later plof ik thuis op de bank, radio2 staat aan… en op dat moment zet Stenders… The Eagles  Take it easy aan… een nummer die ik om verschillende redenen zelf had willen dumpen op FB, ik had het al klaar staan… #HetMoestZoZijn

De eerste nachten waren behoorlijk taai thuis, door de plaspillen die ik de dag na de operatie kreeg om overtollig vocht af te voeren, had ik na twee jaar jichtvrij te zijn het daardoor nu dus wel weer gekregen, bijna in dit verhaal het vervelendste euvel… Ik kon dus slecht traplopen en het grootste risico waar ik mee naar huis gestuurd werd, is het nauwelijks hersteld borstbeen, hier staan zes weken voor en het was net 5 dagen geleden weer aan elkaar gezet met een chirurgisch staaldraadje…  Vallen zou echt, naast heel pijnlijk, mij ook weer terugwerpen naar 0 wat dit betreft… We besloten dus beneden op de bank te slapen, whisky vond het wel fijn… dit waren met het gekuch mee, drie taaie nachten waar ik toch nog wel elke nacht naast de paracetamol een morfine pil slikte… Achteraf was het verstandiger geweest wanneer ik nog zeker twee nachten gebleven was… verstandiger, maar zeker niet fijner… wilde daar echt weg… Het is er ondanks de eigen kamer te druk… dit is een verhaal appart… #VertelNogWelIs Een tweede reden om nog even te blijven was achteraf dat ik de hechtingen nu door de huisartsenpost hier in de wijk moest laten verwijderen…
Dat moest de donderdag gaan gebeuren, ik met mijn kussentje op de borst daar naar toe, Pa bracht ons… ik moet meelopen en ik trek mijn shirt uit en de zeer jonge zuster kreeg schoteltjes van ogen… “maar dat doen wij hier niet en wat was er gebeurt…“ Inge werd wat pissig omdat ze duidelijk verteld had dat het om een openhartoperatie ging…  volgens mij werd toen mijn huisarts, die ik voor het eerst in mijn leven zag er bij gehaald, maar zeker weten doe ik het nog niet… Ze wist ook niet precies wat voor hechting ik had en liet uiteindelijk de zuster alleen de drie van de drains er uithalen. Inge heeft de volgende dag zelf gebeld met cardio en de borstrits bleek van binnen uit gehecht te zijn en zelf op te lossen… door dit gedoe vergaten ze de beenhechtingen… deze er zelf maar uitgehaald… #Gepruts
Maar elke dag ging het ruimschoots beter en zaterdag heb ik de laatste pijnmedicatie genomen en zondag was ik wat dat betreft al clean… mijzelf inschattende dat ik snel te ver zou gaan wilde ik wel pijn ervaren als ik dat deed… #FFafRemmen

Lieve zuster Ingeborg storte einde van de zondagmiddag helemaal in… zover zelfs dat ze buurvrienden had gevraagd even bij ons te zijn, ik had het niet door omdat ik op dat moment in dromenland was… Ook die avond naar ons eigen bed  gegaan om ons zelf weer een beetje in het dag en nachtritme te dwingen…  Lieve Marja was er ook nog even…

Maandag 13 feb. heel
Langzaam het werk weer opgepakt… Ik dan…  Inge heeft zich constant te pletter gewerkt…  Een bevriende mede ondernemers Marc Defares heeft de klus van Het Lokaal uitgevoerde en ik ben met Inge en Pa een andere klus gaan uitvoeren waar ik alleen aanwijzingen gaf, dit viel mij tegen, het was buiten en koud en ik kwam moeier thuis dan verwacht… Ook de leeg gekomen studio waar Inge, Niko en Pa druk mee waren geweest, helpen afronden en die is nu verhuurklaar… #Joepie Alles gaat goed en steeds beter… slapen gaat met steeds minder onderbrekingen, het op de rug slapen wordt ook weer een beetje op de zij… af en toe nog wakker schrikken van het in de slaap draaien en dan doet het best nog ff goed pijn…  Afgelopen weekend voor het eerst echt de straat op ff mijn stadje in, ik merkte dat ik toch nog wel wat angst had dat mensen tegen mij op zouden lopen… maar de energie was goed!

Het is nu bijna 3 weken geleden dat het bijna fout ging nu ik dit schrijf… over een uurtje of vier begon de ellende… het is nu krap 2,5 week geleden dat de borstkast open ging en dat er wat heftigs gefixed moest worden… ik voel mij een gezegend mens met deze kracht in mijn verder gezonde lichaam… wetende dat anderen met een net zo’n sterke wil een lichaam hebben die maar niet wil… met die K ziekte of een handicap die maar niet onder controle is te krijgen… ik besef dat goed… #WeetDat

Wat is nu de status…
Hartje hoor ik 28 maart de definitieve schade, de kans is groot dat het net als de eerste keer bijzonder goed hersteld is… ik hoop daar op en zo voelt het ook…
Overmorgen begin ik pas officieel met revalideren in het Meander… ik zelf denk dat ik aardig voorloop op de club, maar ik gaat het wel actief volgen… wil graag controle als ik de grenzen echt opzoek.
De pijn in het borst- en rechterbeen neemt elke dag verder af, zelf heb ik het gevoel dat ik a.s. weekend alleen nog maar een dof gevoel zal hebben en wellicht nog wat spierpijn, dit is nu nl erg heftig op de borst en in de nek.
Het grootste probleem is het gevecht tegen die K! triglyceriden waar zit hem de crux… is het suiker, vet, alcohol, eiwitten of een stofje als b.v. ve-tsin…
Vooralsnog houd ik mij aan een heel schraal suiker/koolhydraat dieet, dus ook bijna geen fruit en fruitsappen… en zeker geen frisdranken, maar die drink ik al nooit, bijna geen brood, pasta’s en aardappels etc. en ik zelf heb besloten tot aan het prikken volgende week ff geen alcohol meer te drinken… Ik wil dan zelf de status bezien met de internist… gaat het dan nog niet naar beneden dan moet ik verder graven… is het goed of stukken beter gaat ik gewoon weer mijn #tripeltime genieten voor een maand en dan wederom prikken en samen met de internist die waarden dan bekijken…  #SlaatKruisje
Ik hoop oprecht dat ik nog wel kan blijven genieten van eten en drinken anders wordt ik een heel chagrijnig mens…
Verder waren wij al sinds vorig jaar februari bezig om meer rust te krijgen in onze financiële situatie, waar de bank nu meedenkt zijn er een aantal anderen die destructief tegendenken van deze mensen hopen wij zo snel mogelijk af te zijn zodat deze negatieve stress verdwijnt, ben toch echt bang dat dit voor ons beide te ongezond is momenteel… Het is lastig uit te leggen voor de mensen die de geschiedenis van ons pand niet kennen…  #DitDus

En mensen wat een ongelofelijke massa aan kaarten bloemen, mooie gedichten, gebakken koekjes, gebeden en duimengedraai voor ons… Op Facebook, Twitter en ook de PM’s, SMSjes en mails ik ontdekte gisteren nog een paar berichten op Whatsap en via LinkedIn… Live aan life opgedragen liederen door o.a. Angelique… bijna elke dag wel meerdere bezoeken… zoveel zelfs dat we ze moeten afhouden…. Wat een enorme liefde en positieve energie… het doet zo enorm veel goed…  Love you all!

Ik ging fysiek plat maar hield mij mentaal staande…
Ik was even van aarde en gaf anderen de macht…
Ik ging fysiek plat en een apparaat hielt mij gaande…
Ik kwam met een schreeuw terug op aarde en voelde weer mijn kracht…
Ik ging fysiek hard maar was ook zeker de betraande…
Ik spring elke morgen weer op en gaat weer naar het leven op jacht…

 

Een ongevraagde reset zet tot bezinnen…
Een gevuld leven tot verder beminnen…
Bernard

 

 

P.S.
Zocht ik ff het aantal bedden op in die spaceruimte… na dit verhaal dus… #DitDus
Mensen die wat willen weten over mijn KT arm… #DitDus
En dit was de eerste keer… #DitDus

Naar diverse vragen toch maar wat intiemere foto’s, die wat meer laten zien… #NietSchrikken

De linker KT arm met het plakbandje niet gebruiken er op…

 

 

20-06-2017
En dan ineens na 2 maanden vertel je heel even kort maar sharp je verhaal en dan gebeurd er dit aan de andere kant… #Vormgevers

HartFractals… Roanne

 

 

One Reply to “Ik deed het op mijn nieuwe sloffen…”

Geef een reactie