Tot uw dienst...
Dan moet ze maar volgen…
Vertrouwelijk persoonlijk bericht
Onderwerp: Reactie op de kwestie rondom mijn samenwerking met D66 Amersfoort
Hier houden wij vrienden en direct bij ons privé leven en werk betrokkenen bij over de ontwikkelingen rondom de zaak D66 Amersfoort.
STRIKT VERTROUWELIJK!
Laat dat helder zijn, onze namen waren al opgevraagd bij de rechtbank door partijleden na een mail van het D66A bestuur die vroegtijdig was rond gestuurd en het krantenbericht, ik kreeg al snel vragen uit de stad voor mijn kiezen. Ik wil niet dat dit alles naar buiten toe gebracht word!
Dat zou alle betrokken partijen nog meer schaden en dat is het laatste wat ik wens!
Belanghebbenden met gegronde vragen kunnen langskomen voor een gesprek en documenten op onze locatie inzien of beluisteren, indien noodzakelijk… Er worden geen documenten toegezonden!
Hier vind je de updates over deze hele kwestie.
Hier vind je de timeline van de gebeurtenissen onder elkaar.
Hier vind je de feitenlijst die ik voortdurend uitbouw door de vragen die ik van derden krijg.
Hier vind je de kwijtgeraakt lijst door deze kwestie.
Hier vind je de reacties op dit alles hier.
Hier vind je de bestanden die er zijn in deze zaak, alleen toegang met wachtwoord.
Amersfoort, 11-01-2025
Bijgewerkt op 13-02-2025 12:00 uur
Het gaat ze niet om mensen maar om “de zetel…”
Dus
“Dan moet ze maar volgen…” en ik uiteindelijk verdampen…
Dit schrijf ik voor mijn vrienden en direct bij ons leven betrokkenen, dit is mijn kant van het verhaal;
Ik ben vorige week in wat de rechter zelf aangaf, erg lastige rechtszaak veroordeeld tot een minimale taakstraf omdat ik een raadslid van D66 ‘belaagd’ zou hebben, een juridische term voor ‘stalking’. Een 2 uur durende zitting waarin de rechter zich zelfs moest terugtrekken om zich te beraden.
Het gaat om een raadslid die ik op haar eigen verzoek intensief persoonlijk heb begeleid en geholpen. Die intensiteit is door haar in een bepaalde fase kennelijk als intimiderend ervaren. Ik heb de begeleiding steeds gedaan vanuit het belang voor haar en die van D66 Amersfoort. Het bestuur ontkent nu dat dit ook gevraagd is door anderen uit de partij en stellen dat ik enkel persoonlijke belang had om contact met haar te zoeken. Ik heb opnamen van (telefoon)gesprekken en vele mail en whatsappberichten waarmee ik mijn kant van het verhaal stevig kan onderbouwen. Deze heb ik in de rechtszaak niet allemaal willen gebruiken, dit nog steeds om de partij en vooral het raadslid te beschermen.
Spijtig
Met grote spijt en een zwaar gemoed deel ik mijn kant van het verhaal over de gebeurtenissen rondom mijn samenwerking met D66 Amersfoort, specifiek over het bestuur en het raadslid. Deze kwestie heeft een grote impact gehad op mijn professionele en persoonlijke leven, het heeft 20 jaar knokken voor onze politieke en culturele stad weggevaagd. Ik voel mij daarom genoodzaakt de situatie toe te lichten, ik kan niet anders meer nu het door bestuur aan alle leden kenbaar is gemaakt en in de media is opgedoemd. Ik moet mijzelf, Ingeborg en iedereen die wij lief hebben en waar wij met liefde zorg voor dragen beschermen. Ik heb nooit in één gesprek negatief over het raadslid gedaan, maar altijd een beschermende houding aangenomen bij negativiteit over haar. In deze hele zaak heb ik altijd moeten reageren en mij moeten verhouden tot de dingen die mij overkwamen, ik heb never iets proactief of naar buiten onder de aandacht willen brengen. Helaas word ik opnieuw gedwongen mij te verdedigen tegen beschuldigingen vanuit de rol die mij door het raadslid, het bestuur en de fractie/wethouders was toevertrouwd.
Achtergrond en intenties
Tijdens de campagne 2022 werd ik erg gesteld op haar eigenwijsheid, lef en snel lerend vermogen, samen deden wij de campagne voor D66A met een leuk team. Ik beloofde haar een zetel en voerde naast die van nu een wethouder ook haar persoonlijke campagne, zij kreeg die zetel. Vrijwel direct daarna werd ik door het raadslid persoonlijk gevraagd om haar te coachen, ondersteunen en beschermen tegen onrecht, ik heb haar beloofd dat te doen en dat beschermen meerdere malen omdat er al snel jaloezie bij derden aan de oppervlakte kwam. Ik waarschuwde haar daar meerdere malen voor. Daarnaast kreeg ik van het bestuur en de fractie/wethouders van D66 Amersfoort de vraag om haar te steunen in haar rol binnen de culturele portefeuille. Vanuit mijn toewijding voor cultureel Amersfoort heb ik deze rol met zorg en liefde voor de hele partij en stad opgepakt. Mijn intentie was altijd om rust, stabiliteit en groei in kennis te brengen, zowel voor het raadslid als voor de partij. In opdracht van het bestuur heb ik ook gewerkt aan een bredere missie, nl. het versterken van de organisatiecultuur en structuur en de communicatie binnen D66 Amersfoort. Hierbij stond het creëren van een duidelijkere structuur en het bevorderen van betrokkenheid van fractieleden en vrijwilligers centraal. Ik heb weken gewerkt en vergaderd aan een veranderplan en een drive waar een duidelijke organisatie structuur geboden werd. Van de oude drive waren ze alle inlog codes kwijt. Het bestuur heeft er mij nog nadat ik er uit werd gezet per app om gevraagd, zo beroerd is/was de interne communicatie en organisatie.
Het raadslid werd specifiek genoemd, zelfs landelijk was men “tot mijn schrik” van haar naam op de hoogte en van haar slechte medewerking. Gedurende deze periode ontstonden steeds grotere spanningen, nu ook tussen mij en fractie/wethouders. Dit kwam deels door tegenstrijdige en onduidelijke communicatie vanuit zowel het bestuur, als het raadslid zelf. Enerzijds mocht ik geen contact hebben met haar, anderzijds kwam ik in een rol waarin het onmogelijk was om niet op enige manier contact te hebben. Het raadslid hield ook nog eens contact met Ingeborg, zelfs nog even samen koffie drinken en met de drakenclub (vriendenclub), maar over mij mocht van haar niet meer gesproken worden. Ze likete nog vele posts, ook van de culturele platforms waar ik leidend in ben, deze likes en reacties heeft ze later allemaal weer ingetrokken en later alles geblokt. Op deze platforms zitten honderden stemmers op haar. Het disliken en blokken viel een aantal direct betrokkenen dan ook op.
Privé
We kregen “in een eerdere fase” tijdens mijn coaching/mentorschap een zeer fijne, hechte en vertrouwelijk vriendschappelijke relatie, als er bij ons iets te doen was of een feestje, was het raadslid er bij. In de stad waren we vaak samen op pad als het ging om politiek en cultuur. We waren graag geziene en welkome gasten bij de instellingen en organisaties. In de vele fijne gesprekken waar we beiden veel privé deelden hadden we meer een relatie die bij vriendinnen zou passen. Als ze hier op de bank neerstortte en haar hart uitstortte na een vergadering of unidag dan zorgden we voor een hapje eten en een dekentje als dat nodig was. Altijd bracht ik haar veilig thuis, meestal in de nacht met een napraatje, ik nam dan geen biertje om (overigens niet alleen het raadslid) alle draken veilig thuis te brengen. Zie mijn header foto op facebook. #NachtelijkeDrakenritten
Samen kringlopen, steden en musea bezoek, een hapje eten en boswandelingen, die dingen, ze hoorde bij ons leven…
In de week voor “Het” gesprek hebben Ingeborg en ik het gehad om vier draken in ons testament op te laten nemen en meer plannen, zij was er één van. Ons leven was met deze jonge mensen om ons heen nog heerlijker geworden.
Ik hielp haar al weken met het ophalen van meubels door het hele land en verbouwing aan haar appartement “we zochten samen meubels, lampen en kleuren uit” ik was daar de laatste weken kind aan huis en we appten veel op en neer. Ze heeft nu ook net als ik een bibliotheek, zelfde bureau en bureaulamp, we hadden voor heel veel dingen dezelfde voorliefde.
Na een vermoeiende klusdag zaten we op de grond bestelde patatjes te eten en heb ik haar op volwassen wijze proberen aan te spreken op haar soms antisociale gedrag. Dit betrok ik op mijzelf, met in mijn achterhoofd wat anderen achter haar rug om vonden en aan mij mede deelden als in, “doe er wat aan want dit is niet houdbaar” soms uit kritiek maar meestal uit zorgen…
Maar ik heb ook gezegd,
“Ik wil even iets minder (Naam raadslid)”
Dit was preventief omdat ik ook van fractie/wethouders te horen had gekregen dat men er wat van begon te vinden in de fractie maar ook op het stadhuis… Ook vond ik dit persoonlijk soms te close worden.
Dit was om met name haar maar ook zeker om mijzelf te beschermen.
Ze wees mij echter hierna de deur…
De laatste gezamenlijke keuze voor witte gordijnen in haar appartement heb ik alleen in een filmpje die ze maakte en opstuurde teruggezien…
Tot op heden weet ik en alle betrokkenen nog steeds niet wat het raadslid nu precies geraakt heeft en waarom ze niet meer met mij in gesprek wil gaan...
Gebrek aan ondersteuning en respect
Ik raakte in paniek en werd wanhopig, enerzijds wilde zij rust zei ze, maar aan de andere kant moest ik aan het werk voor de fractie/wethouders namens het bestuur, inclusief haar goedkeuring en eerder zelfs haar wens… Bij elk, bijna wekelijks gesprek hier bij ons thuis over de situatie met het raadslid werd de kritiek uit de fractie/wethouders op haar groter. Vooral omdat zij maar niet aangaf wat ik fout had gedaan of gezegd en dat ze ook steeds een zweem liet hangen om nog met mij in gesprek te willen gaan en dat ze geen contact wenste maar mij nog wel op alle socials volgde en foto materiaal van mij gebruikte vonden ze maar vreemd. Ik had hierop werkelijk geen antwoorden. In de stad kreeg ik ondertussen steeds meer de vraag wat er nu aan de hand was tussen ons, omdat we niet meer zichtbaar waren of omdat ze zagen dat we elkaar meden. Dit alles vergrootte nog meer mijn al wanhopige wens om in gesprek te willen gaan.
Ik heb dit te intens en liefdevol gevraagd… en dat blijkt achteraf aangevoeld te hebben als stalking...
Althans plots ineens met terugwerkende kracht nadat ik haar om mijzelf, die ik lief heb en organisaties waar ik voor werk(te) moest beschermen tegen wat er rondging. Ik moest moest haar wel aanklagen voor Smaad en Laster, door haar stopbericht kon ik alleen nog maar juridisch iets duidelijk proberen te maken. In de eerste zinnen van de aanklacht begin ik dan ook meteen weer over mediation, dat was en is nog steeds mijn doel, ik zou werkelijk niet willen dat zij gestraft wordt midden in een zwaar leerproces waar ze in zit. Ook hadden fractie/wethouders en het raadslid intussen andere fracties op de hoogte gebracht kreeg ik te horen, zelfs met de wens om dit met ze te bespreken. Ik heb werkelijk maar één persoon naast Ingeborg van alles op de hoogte gehouden, al het andere is naar buiten gebracht via het raadslid, bestuur en fractie/wethouders, mondeling maar ook vaak door gedrag of op de socials.
Ik heb toen ik al vroegtijdig aanvoelde welke weg bewandeld ging worden door fractie/wethouders en bestuur verschillende opnamen gemaakt van (telefoon)gesprekken. In de vele gesprekken benoemde ze haar sociaal onvermogen en zeiden dat het soms leek alsof ze met een kind spraken en in discussies op eieren moesten lopen.
De opmerking door twee fractieleden dat haar slachtoffer rol haar wel erg goed uitkwam gaf voor mij wederom een gevoel om te handelen richting haar, maar dat wilde ze niet meer, ik heb toen een brief naar de ouders gestuurd.
Andere opmerkingen waren extremer en kwamen uit het bestuur, zoals, “Ze heeft een ijsbal in haar hart” en “Ze is ongeschikt voor de politiek”, ze opperden zelfs haar de portefeuille cultuur af te nemen zodat ik weer meer speelruimte kreeg, ik ben hier niet mee akkoord gegaan…
Dit alles raakte mij intens hard en diep, ik was erg gesteld op haar, dat wist men allemaal donders goed...

Nog voor ons patatjesgesprek kreeg ik vanuit dezelfde partijen de opdracht om de fractie/wethouders weer te gaan ondersteunen in met name de communicatie, wat ik eerder bij de campagne in 2022 had gedaan. Ik volgde hier ook de wens van het raadslid zelf op die ze al langer uitsprak naar mij, bestuur was niet sterk en fractieondersteuner hadden ze niks aan, ook die kritiek heb ik altijd gepareerd om balans in denken te geven. Maar ik moest nu een stapje verder bleek, want het bestuur had behoefte aan bredere ondersteuning gezien ze geen grip op vele zaken hadden. Het raadslid ging hier voor mij vreemd genoeg wel akkoord mee, maar werkte met tegenzin mee aan het maken van filmpjes en foto’s voor content van de D66A Socials. Toen ik dacht dat dat wel weer een beetje leek te kunnen heb ik af en toe zakelijk contact gezocht en een foto ter goedkeuring naar haar gestuurd en gevraagd of ik deze mocht gebruiken en de woorden “je ziet er weer prachtig uit” er bij gebruikt. Dom (achteraf) maar dat was hoe we toen het okay was met elkaar communiceerde, ik trapte in een valkuil bij mijzelf. Het heeft ook maar een paar minuten op de app gestaan en heb ik toen net te laat verwijderd blijkt. Zijzelf heeft het als bewijsstuk ingevoegd met alleen de zin, “Wat zie je er weer prachtig uit” de rest heeft ze weg gelaten. Ik heb een hele app line met interieur en kledingstijl overleg, zij wilde nl. het best geklede raadslid worden en vroeg mij hierbij ook te helpen we gingen daar ook samen voor kledingshoppen. Ik schreef mee met haar maidenspeech en nam met haar de eerste raadstukken door om nog maar wat dingen te noemen.
Het bestuur heeft in een schriftelijke verklaring aan de rechtbank erkend dat er problemen waren in de samenwerking met het raadslid en dat ze dit (nu) met haar besproken hebben...
Toen ik andermaal aangaf, nu in een (opgenomen) telefoongesprek dat deze situatie voor mij onhoudbaar werd, kreeg ik de harde boodschap vanuit het bestuur “Ze moet maar volgen.” Ik moest gewoon doorgaan met mijn werk en werd In Zandfoort aan de Eem officieel gepresenteerd als Communicatie Coördinator. Deze houding, gecombineerd met het gebrek aan duidelijke communicatie en steun, heeft een toxische werksfeer gecreëerd, waar het raadslid en ik nu slachtoffer van zijn geworden.
Escalatie en juridische gevolgen
Uiteindelijk heb ik besloten om de Integriteitcommissie van D66 Landelijk in te schakelen en op de hoogte te brengen van de problemen met het raadslid, ook hier weigerde het raadslid een gesprek.
Deze kwamen tot de slotsom dat het een privé aangelegenheid was… en sloten de zaak...
Het raadslid schreef echter wel een stopbrief, dit legde alles voor mij plat, ook vele werkzaamheden van mij in de zorg en in de stad voor politiek en cultuur. Die eerste uit bescherming van met name jonge kwetsbare mensen de laatste twee deed ik uit bescherming voor ons beide. Wij waren samen graag geziene gasten op cultuurbijeenkomsten en werden al snel aan elkaar gekoppeld in gesprekken. Dit werd te onhandig, gezien het raadslid perse niet wilde dat mensen van onze onenigheid wisten. Ik heb toen besloten bij tientallen bijeenkomsten weg te blijven in de stad en stadhuis. Voor haar, want de keren dat we er wel samen waren riep het door haar gedrag vragen op waar ik geen antwoord op wilde, kon en soms toch moest geven. Meestal volstond ik met de het antwoord “Ik heb onenigheid met het bestuur en het is nu even lastig voor mij om met de mensen uit de fractie/wethouders samen gezien te worden.”
Mijn intentie is altijd om vreedzaam en constructief te werken, helaas leidde de situatie tot escalatie. Het raadslid vermeed werkelijk elk gesprek en blokkeerde bewust elke poging tot dialoog en frustreerde zichtbaar de door haar wel toegezegde samenwerking, uiteindelijk zelfs via juridische stappen. Wat begon als een poging om wederzijds begrip te vinden, resulteerde in beschuldigingen van stalking en intimidatie. Dit terwijl mijn enige doel was om professioneel en volwassen de kwestie op te lossen en mijn maar ook haar integriteit te bewaken.

Onprofessioneel handelen en misbruik van vertrouwen
Ik heb mij altijd open en kwetsbaar opgesteld naar alle partijen in deze samenwerking. Helaas is mijn vertrouwen geschonden. Het raadslid heeft op manipulatieve wijze gebruikgemaakt van haar positie, waardoor mijn integriteit in twijfel werd getrokken binnen de partij maar ook daarbuiten. Roddels over intimidatie hebben mijn reputatie beschadigd en ook gevolgen gehad voor mijn werk buiten D66A. Het bestuur heeft mij en fractie/wethouders laten bungelen, hadden gebrek aan inzicht en de juiste daadkracht…
Maar goed dat wisten ze anders hadden ze mij niet om hulp gevraagd...
Wat mij wederom hogelijk verbaasd is dat ondanks dat ik dit op wens van het raadslid het klein te houden, het bestuur het weer bij landelijk aangekaart heeft en nog voor een uitspraak van de rechter mij al wenst te royeren. Ook hebben zij de leden hiervan al op de hoogte gebracht voor het persbericht uit en daarin elke context weggelaten. Bijvoorbeeld dat er mogelijk nog een hoger beroep volgt en dat ze ook het onderzoek van het Landelijk bestuur wensen af te wachten.
Verzoek tot rechtvaardigheid
Ik verzoek dit alles met zorgvuldigheid te beoordelen. Ik heb opnamen waarin fractieleden en bestuursleden uitlatingen doen die aantonen dat zij zelf twijfelden aan de geschiktheid van het raadslid en tegelijkertijd mijn en haar positie ondermijnden. Ik moest moest alles laten rusten en de nieuwe verkiezingen afwachten waarin ze zoals ze zeiden wel met de posities op de lijst gingen schuiven met een fictieve knipoog aan het einde van de zin. Deze opnamen illustreren de structurele problemen binnen D66 Amersfoort en werpen een ander licht op de situatie. Alle bovenstaande beweringen en nog veel meer kunt u hier beluisteren, lezen of inzien.
Er word niets opgestuurd dan wel publiekelijk gemaakt!
Wij hebben tot nu toe nog niet alle materiaal willen gebruiken in de rechtbank om nog steeds de partij en het raadslid te beschermen… Door de plots aanwezigheid van de Pers heb ik ook zeer persoonlijke zaken over het raadslid niet willen uitspreken.
Ik heb nog de mogelijkheid tot hoger beroep, ik overdenk dit nog samen met Ingeborg en mijn advocaat.
Mijn bedenking is hierbij dat ik mijn straf niet perse wil ontlopen, maar meer dat mijn rechtvaardigingsgevoel zegt dat betrokken partijen die louter uit partij en eigenbelang gehandeld hebben er nu mee weg lijken te komen…
Spijtbetuiging
Ik betreur het diep dat mijn pogingen om de situatie te verbeteren averechts hebben gewerkt. Mijn inzet was permanent gericht op het algemeen belang en het ondersteunen van het raadslid. Helaas heeft deze aanpak geleid tot onbedoelde verdriet, pijn en escalatie. Mijn “te veel” aan overbezorgde en liefdevolle maar ook zakelijk belangrijke berichten blijken voor haar aangevoeld te hebben als stalking en deze rechter ziet dat ook zo. Ik heb haar werkelijk nooit opgezocht of anders benadert dan via de app, zelfs bij extreem veel weggebleven, om juist haar niet het gevoel van onveiligheid te geven. De laatste weken was ik daar kind aan huis, maar heb toch besloten om daar niet ff naar toe te fietsen om haar daar maximaal veilig te laten voelen. Het is haar beleving… dat het gemak waarbij ik daar soms ook alleen aan het werk was en naar binnen wandelde dat ik dat nu ook zomaar zou doen. #Never
Maar dit gezegd hebbende,
Neem ik hiervoor mijn verantwoording en de uitgesproken straf vooralsnog tot mij. Ik heb belangrijke lessen geleerd over het stellen van grenzen en het beschermen van zowel anderen als mijzelf…
Ik had moeten kiezen voor het raadslid en haar rust en niet voor het algemeen belang van de D66 Amersfoort heb ik in mijn spijtbetuiging in de rechtbank gezegd.
En nu wetend welk ontbrekend ethisch Compass D66 Amersfoort volgt al helemaal.
Afsluiting
Ik hoop dat dit persoonlijk bericht bijdraagt aan een beter begrip van de complexe dynamiek die aan deze situatie ten grondslag ligt. Ik vertrouw erop dat rechtvaardigheid zal zegevieren en dat er door alle partijen lessen worden getrokken om soortgelijke situaties in de toekomst te voorkomen. En dat jullie de situatie waarin wij beide terecht zijn gekomen juist beoordelen.
Ik en Ingeborg voelen ons door alle betrokken partijen, misbruikt, afgedankt en door het riool gespoeld…
Lieve vrienden
Ik was vaak ziek en afwezig, dit heeft alles te maken mijn nu al bijna 1,5 jaar slechte slapen en de extreme spanningen en verdriet die dit alles opleverde.
Het spijt mij dat ik zelfs mijn beste vrienden niet op de hoogte heb kunnen en mogen houden, het was onder de rechter. Ik hoop dat jullie nu begrijpen waarom ik de afgelopen periode niet meer helemaal de B was die jullie kenden en ik excuseer mij voor mijn disfunctioneren als vriend.
Uiteraard zijn wij altijd bereid om elk gesprek hierover aan te gaan en zien we jullie maar weer al te graag.
Het blijft voor mij en Ingeborg bizar dat een te veel aan zorg en liefde voor een persoon op een straf uit kan komen…
Met oprechte en de liefste groet,
Bernard & Ingeborg
De Dans tussen Lief en Stoer…
In de schaduw van mijn ziel, een strijd,
van twee werelden die ik draag, zij aan zij.
Het zachte fluisteren van zorg en trouw…
tegen het briesend vuur van trots en kou.
Een hand die reikt, vol warmte en kracht,
een hart dat vecht, een muur die wacht.
Lief zijn, een kunst, zo teer, zo puur…
Stoer doen, een masker, een pantser, een muur…
Wat weegt zwaarder, de glimlach die geeft, of de blik die zegt “Ik heb alles overleefd”?
Maar in de kern, waar stilte spreekt,
ligt een waarheid waar het voorzichtig naar toe begeeft.
Want stoer is soms bang voor de zachte toon…
en lief voelt zich naakt in het harde gewoon.
Maar samen, verweven, dansen zij voort,
een evenwicht dat geen woorden verstoort.
Dus laat me lief zijn, in al mijn kracht,
stoer als de beer, zacht als zijn vacht…
Een mens in balans, geen strijd, geen spel,
maar een ziel die puur en snoeihard leeft!
Bernard
Laat volstrekt helder zijn dat ik in eerste instantie zeker niet het raadslid, maar primair zowel het lokale als het landelijke bestuur volledig verantwoordelijk houd voor alle schade die is ontstaan. Deze schade betreft niet alleen mij persoonlijk, maar strekt zich ook uit tot het raadslid en de lokale afdeling. Door hun handelen én nalaten hebben zij direct en indirect bijgedragen aan de ontstane situatie en dragen zij de volledige aansprakelijkheid voor alle daaruit voortvloeiende gevolgen..
Het klokkenluiden binnen een groep die sterk leunt op onderlinge machtsverhoudingen en belangen, blijkt helaas te leiden tot volledige canceling door diezelfde groep.
Hier vind je de timeline van de gebeurtenissen onder en naast elkaar, dit zet alles in het juiste perspectief.
Hier vind je de feitenlijst die ik uitbouw door de vragen die ik van derden krijg.
Hier vind je de kwijtgeraakt lijst door deze kwestie.
Hier vind je de reacties op dit alles hier.
Hier vind je de bestanden die er zijn in deze zaak, alleen toegang met wachtwoord.
STRIKT VERTROUWELIJK!
Laat dat helder zijn, onze namen waren al opgevraagd bij de rechtbank door partijleden na een mail van het D66A bestuur die vroegtijdig was rond gestuurd en het krantenbericht, ik kreeg al snel vragen uit de stad voor mijn kiezen. Ik wil niet dat dit alles naar buiten toe gebracht word!
Dat zou alle betrokken partijen nog meer schaden en dat is het laatste wat ik wens!
Belanghebbenden met gegronde vragen kunnen langskomen voor een gesprek en documenten op onze locatie inzien of beluisteren, indien noodzakelijk… Er worden geen documenten toegezonden!