Welkom op mijn Blog.
Ik wil trachten de gedachten van mezelf en die van de lezer te gaan begrijpen en te vormen.
Ik probeer iets neer te zetten vanuit een benadering die meestal niet gezien wil worden.

Laat het een meanderende stroom van zinnen zijn, die geperst door vernauwingen en
stromend langs obstakels uiteindelijk kabbelend de ruimte vind…

Je mag het blijven lezen, uitdagen, liefhebben en tarten… keer op keer…

Waar vandaan,

Amersfoort…
Een plaats ontstaan bij een doorwaadbare plek in de Amer en door de latere rechten een “stad” aan de rand van de heuvelrug in het bosrijke landschap genoemd…

Ik zweef door de groene straten en bezie de veranderingen van mijn stad, vele monumenten in ere houdend, met een groots gevoel van eer in een nieuwe omgeving geplaatst…

Met de armen wijd ren ik over de golvende op de oude wallen aangelegde plantsoenen heen, met zijn oprijzende brokken gesteente die de stad elementen van de wereld geeft.
In mijn geest doemen beelden op van de slingerende straatjes in het oude centrum, die door hun vorm al het gevoel van een vrolijk beschonken toestand geven…
De grachten over, bevaren door de Waterlijn, die vrijwillig en luidruchtig de oudheid van de stad rijmen.
Zweverig laveer ik door een stad heen die beroemde kunstenaars en notabelen in zich heeft geherbergd, die liefkozend de hemel in gepredikt worden…
In gedachte daal ik neer op De Lieve Vrouwekerkhof… In de avondzon trekt de schaduw van Onze Lieve Vrouwe toren over haar plein.
Ik zie mensen genieten van een hapje, drankje en een kletsje…

Vertrekkend langs de oude Eem naar mijn wijk zie ik de oude hefbrug met zijn benzinepompje, die in oude tijden concurreerde met mijn Familie. Ik draai de oude industrie terreinen op, waar ooit mijn school en industrie elkaar nog aanvulden… De oude wijk Soesterkwartier in, een deel vroeger als voorbeeld voor de wereld in het Utrechts landschap gepland. Met de armen iets wijder de prachtige Soesterweg met zijn rode gebakken klinkers en elkaar omarmende eiken over….
Mijn gedachten draaien in de richting van de wagenwerkplaatsen waar de mannen zich vroeger in het zweet werkten om een boterham voor hun thuis bij elkaar te verdienen achter de rokende smidsvuren. Ik zie de mannen nog met hun bammetjes richting de loodsen gaan en hoor in herinnering, in de mistige verte de hoorn voor de schaft nog gaan…
Dit alles nu als monument voor het volk, behouden en geëxploiteerd voor vertier en genot.

Amersfoort…
De stad die ik geërfd heb door er geboren te zijn…

Ik schreef ooit dit over onze wijk op een heerlijke loome zomerse zondag waarop ik folders liep voor duurzaam Soesterkwartier…

Soesterkwartier…
In het zonnetje rondje Soesterweg gedaan, heerlijke straat toch, het heeft heel Soesterkwartier in zich… 

Buurvrouwen die elkaar de was reiken omdat de wasmachine het gister begaf. Studenten die in de door hun met banken ingerichte tuin de hond uitlaten en in slaapkleding de koffie delen.Druk discussiërende buurmannen onder een motorkap, over de in hun tijd wel te begrijpen Weber carburateur… 

Massa’s aan fietsers richting het dichtbij gelegen centrum, de bossen, duinen of dierentuin… trillend pratend over de door boomwortels gecreëerde wasbord bestrating… 

Hoog opgetrokken schuttingen omdat men zo min mogelijk last wenst te hebben van de auto verkopende buurman.Ramen open met Hazes… net iets te hard aan, “daar zat ik naast een lege kruk…” en drie buren die daarbij hun auto’s in de tuin staan te poetsen… 

Luid blaffend verdwijnt een hond achter een kat aan, een steeg in… om seconden later weer keffend de steeg uit de straat over te schieten… nu met de kat jagend achter zijn achillespezen aan… 

Kinderen die een hut bouwen met een dekzeil van een boot die in de voortuin overwinterd heeft. Kerkgangers wandelend met hoedje op, richting hun gebedshuis… 

En ik… ik die veelal de namen herken die op de brievenbussen staan en altijd één hand vrij moet houden om terug te groeten… 

Meer dan 50 jaar leven op de Soesterweg… het is goed zo…